Medyo nasaktan si Shelly sa distansya ng kanyang anak, kahit na ito ay isang maliit na aksyon lamang. “Mark, dear, ginawa ko lang ang alam kong makakabuti! Hindi siya para sayo, hindi mo ba naiintindihan? Pwede kang magpakasal sa sinuman sa mundo—sa literal na sinuman! Pero bakit meron kang hyper-fixation sa babaeng ito lamang?" paalala niya. "Hindi ako makapaniwala sa idealistic ideya na ang isang babaeng nagdusa ay walang pakana laban sayo o sa mga Tremont. Imposible na wala siyang hinanakit o galit, anak, at isang araw, markahan ang aking salita, kikilos siya sa kanyang sama ng loob at sasaktan ka. Ang paghihiwalay sa kanya ay ang pinakamatalinong paraan, dahil ngayon, binuksan mo ang iyong sarili para magkaroon ng isang mas mabuti at mas angkop na asawa. Huwag mag-alala, anak. Pansamantalang sakit lang ang nararanasan mo, at mawawala ito nang hindi mo napapansin."

Magkadikit ang kilay ni Mark sa gitna. "Ganyan ka ba talaga? Ang sakit na iyon ay pansamantala at nawawala lang? Dahil