Huminga ng malalim si Layla bago siya nag online para maghanap ng picture ni Eric na sinend niya sakanyag best friend. Nang makita ni Amy ang picture ni Eric, nagreply ito ng maraming question mark. Amy: [Bakit sinendan mo ako ng picture ni Eric Santos? Ang sabi ko sayo, sendan mo ako ng picture ng crush mo!]Nanginginig ang kamay ni Layla habang nag rereply, [Siya nga yun!][Ano??! Sh*t Sh*t Sh*t!][Anong klaseng reply yan?][Ako rin! Ako rin!][Amy, ano ba? Magseryoso ka nga!][Ang sabi ko, gusto ko ring maging boyfriend si Eric! Sobrang gwapo niya at kahit siguro nasa fisties na siya, mamahalin ko pa rin siya!][...Wag mo nga akong agawan!][May relasyon ba kayong dalawa? Gusto ka rin daw ba niya? Ano na bang statys niyo? May ginagawa ka ba? Pwede ba kitang tawagan?!]…Sa mansyon ng mga Woods, kasalukuyang kinakausap ng butler si Irene. “Irene, natanggap mo na ba yung pera na hinulog ni Mrs. Woods sa account mo? Kwinento ko kasi sakanya na namatay ang lola m

Sinabi ni Lucas, "Hindi ako."Sabi ni Irene, "Namumula ka. Malinaw kong nakikita.""Hindi kita tinatrato bilang kaibigan." Tumingin si Lucas sa madilim na langit. "Ang pakikipagkaibigan sa mga tulad ko ay walang anumang pakinabang.""Hindi ka nakikipagkaibigan dahil gusto mo ng mga benepisyo. Ang mga kaibigan ay nagbabahagi ng kanilang mga saloobin sa isa't isa, at kapag ang isa sa kanila ay may problema, ginagawa ng isa ang lahat ng kanilang makakaya upang tumulong. Mr. Lucas, ikaw ay isang taong karapat-dapat ng isang mabuting kaibigan. Karapat-dapat din akong magkaroon ng mabubuting kaibigan. Noong bata pa ako, nagkaroon ako ng isang mahusay na kaibigan, ngunit kami ay nagkahiwalay."Hindi gaanong maalala ni Irene ang mga pinagdaanan nila ni Rose noong bata pa sila. Ang alam lang niya ay naging matalik silang magkaibigan.Ang napakagandang alaalang iyon ang nagpainit sa kanya at malabo sa tuwing naiisip niya iyon.Dahan-dahang huminto ang bus sa harap nila. Isa-isa silang suma

Napatingin si Layla sa sagot niya. Hindi niya alam kung matatawa ba siya o maiiyak. Nararamdaman niya kung gaano ka-accommodating at indulgent si Eric.Gayunpaman, malinaw niyang naiintindihan ang kanyang damdamin. Kahit sinong ipakilala ni Eric sa kanya, hindi niya ito magugustuhan.Ibinaba niya ang kanyang telepono, gustong kumalma nang kaunti. Pumasok siya sa banyo, kinuha ang hairdryer, at pinatuyo ang buhok.Habang nagpapatuyo ng buhok, may naisip siyang ideya. Bakit hindi niya na lang ipagtapat kay Eric ang kanyang nararamdaman at tingnan kung ano ang reaksyon nito?Anyway, malapit na siyang magretiro. Kapag siya ay nagretiro, siya ay magiging isang normal na tao. Sa panahong iyon, maaari na siyang pumasok sa isang relasyon sa sinumang gusto niya…Kahit tapos na siyang mag-blow-dry ng buhok, parang wala na siyang maisip na ibang bagay. Tinago niya ang kanyang hairdryer, pumunta sa kanyang telepono, at kinuha ito muli.Nagpadala siya ng mensahe kay Eric , [bakit hindi na lan

Ang restaurant ay napuno ng hiyawan at ang kahabag-habag na panaghoy na nagmumula kay Frankie.Nang makita ng mga kaibigan ni Frankie ang upuan na nakapatong sa kanilang kaibigan, agad silang sumugod sa kanyang tabi.Nang makita sila ni Irene na paparating ay agad itong tumakbo papunta kay Lucas at hinila ito. "Mr. Lucas, tumakbo ka! Medyo malaking grupo sila!"Binugbog na ni Lucas si Frankie sa lupa.Pagkatapos ng babala ni Irene, tumingin siya sa grupo ng mga tao. Walang iniisip na binato niya ang upuan sa kanila."Mr. Lucas, tara na!" Pagkahagis ni Lucas ng upuan ay hinila siya ni Irene palabas ng restaurant.Paglabas ng restaurant, medyo tumakbo sila bago pumara ng taxi si Irene.Nang nasa taxi na sila, nakahinga sila ng maluwag."Mr. Lucas, nasaktan ka ba?" Hinawakan ni Irene ang kamay ni Lucas at tiningnan kung may sugat ba siya sa ilalim ng madilim na liwanag.Mabuti na lang at walang halatang sugat si Lucas maliban sa medyo namumula ang kamay nito."Ayos lang ako." Bi

Madilim ang silid, at naririnig ni Irene ang mahinang tunog ng isang combat video game."Mr. Lucas, bakit gising ka pa?" Napatingin si Irene kay Lucas na naglalaro habang nakadapa sa kama, at sobrang litong-lito siya. "Baka babalik ang tatay mo ngayon—""Bumalik siya kagabi," tamad na sabi ni Lucas. "Wag kang mag-alala. Tapos na ang lahat."Hindi makapaniwalang tinitigan siya ni Irene. Lumapit siya sa kanya. "Hindi nagalit ang tatay mo?""Anong kinalaman sa akin kung galit siya o hindi?" Kalmado ang tono ni Lucas, at sinabi niya, "Nagugutom ako. Igawa mo ako ng pasta.""Sige. Gagawin ko agad." Hindi namalayan ni Irene kung ano ang kakaiba kay Lucas.Pagkalabas niya sa kwarto niya ay agad siyang pumunta sa kusina para ipagluto siya ng pasta.Pagkaraan ng sampung minuto, pumasok siya sa kwarto na may dalang isang mangkok ng sariwang pasta at inilagay ito sa kanyang nightstand."Mr. Lucas, bakit hindi mo isinara ang pinto? Madalas ay sinasarado mo ang iyong pinto kapag ikaw ay nas