"Hayaan mong sabihin ko sa'yo ang totoo, Mr. Poole, ang tungkol sa kungilang taon kang naghintay para sa mga armas mong iyon. Base sa personal nakakayahan ko sa pinansyal, para makuha talaga ang mga armas na 'yon gamitang sarili kong pera na hindi magiging mahal para sa akin, pero ngayon,nagawa kong magbalak ng anim na buong taon para ihanda ang paglalakbay naito sa'yo! At tumalon ka lang dito. Masasabi ko na, sobrang nagpapasalamatako, Tito Axel!""Bakit mo...!" agad na tinaas ni Axel ang kanyang kamay, nanlaki ang mgamata siya sa galit habang matalas niyang tinititigan si Sebastian.Desperado siyang masuntok ang bungo ni Sebastian, pero walang magawangnahulog ang kamay niya sa tabi niya. Hindi niya kaya dahil kung hindi ayhihilingin niya ang kanyang kamatayan, dahil napagtanto ni Axel na wala nasiyang kahit anong laban kay Sebastian."Tito Axel, kung hindi dahil sa panunubok mong hamakin ako nang paulit-ulit, paano ko magagawang pagtagumpayang makuha ang isang ikatlo ng

"Magandang Tita Ruth...!" Nang makita si Ruth, nagmadaling bumalikwassi Aino paalis sa mga braso ni Jane at tumakbo papunta kay Ruth."Magandang Tita Ruth, may ibibigay po ako sa-"Bago matapos si Aino, binuhat siya ni Sabrina at tinakpan ang bibigniya. "Tigilan mo. Tatakutin mo lang si Tita Ruth sa liwanag ng araw!"Huminto si Aino ng ilang sandali bago tumango. "Ohhh, masusunod, Mama!"Tapos ay tinuloy ni Aino ang pagmamadali papunta kay Ruth.Si Ryan din ay masayang sumisigaw. "Tito Sebastian, Tita Sabrina, ateAino! Gusto ko sanang sunduin ko kayo sa airport pero ayaw akongpayagan ni Ruth, kaya wala akong magawa kundi ang pumunta rito paramakita kayo."Mahinang sinapak ni Ruth si Ryan. "Tinatawag akong magandang Tita Ruthni Aino, at ate ang tawag mo kay Aino. Kaya ano dapat ang itawag mo saakin kung ganoon?"Nagpakita ng malademonyong ngisi Si Ryan sa kanya. "Ruth, maniniwala kaba sa akin kapag sinabi kong papaamuhin kita ngayong gabi?""Sabrina, Sabrina!" agad na sum

Yumuko si Ruth at kinausap si Aino. "Magandang Aino ko, pinutol kakanina ng mama mo kanina nung may sasabihin ka sa magandang Tita Ruthmo, napaisip tuloy ako, may dinala ka bang regalo sa akin mula sa StarIsland?"Kahit na isang taong tapat sa Diyos si Ruth at medyo mahina ang ulominsan, may pagkakataon na tuso rin siya. Habang hinaharap ang mgataong kasing edad niya, hindi siya gaanong maalalahanin tulad ng iba,pero habang nakikipag-usap siya sa mga batang tulad ni Aino, nawawalaang katatawanan niya. Nakita ni Ruth ang nakakatakot na manika sa kamayni Alex kanina at nakita niyang nakakakilabot at madilim na maykabuluhan. Malaki ang manika at hindi kaaya-aya ang itsura, kasama angsariling ngipin nito bilang susi sa musika. Hindi na inalam ni Ruth nahindi ganoong klaseng tao si Alex para bumili ng bagay na ganoon. Walasa kanila ang ganoon. Kahit si Sabrina, na malapit kay Ruth, ayhinding-hindi bibili ng bagay gaya ng makalumang mga laruan na mukhangginagamit panakot, dahi

Bumuntonghininga si Aino. "Ipapakita ko po sa'yo, kung ganoon.""Hindi na! Ibigay mo na lang 'yan sa Tita Yvonne mo. Hindi muna titingnanni Tita Ruth kung ano ito." Malokong ngumiti si Ruth. Halos makalimot siyasa takot at gusto niya ring maranasan ito ni Yvonne.'Hehe! Pasensya ka na, Yvonne, pero kasalanan mo kung bakit hindi kapumunta rito para makita si Sabrina!' isip niya.Tumigil sa pamamadali si Aino sa mga regalo niya dahil sa mga sinabi niRuth. Hindi niya gustong ipakita kay Ruth ang regalo niya kay Yvonne sasimula pa lang, dahil gusto niyang gawing misteryoso ito para sa isangsorpresa.Pagkatapos ibigay ang lahat ng mga regalo, oras na para kina Sabrina, Ainoat Sebastian na umuwi. Nagmaneho si Kingston para ihatid sila sa bahay atang tatlo sa kanila ay nakaupo sa sasakyan, lahat sila ay nalula sapakiramdam na umuwi ng ganoong katagal. Pamilyar na kalye, pamilyar nadaanan, kahit ang mga ilaw sa daan ay parang tahanan na hindi nilang nakitatalaga. Tumitig si Sabr

Iyon ang nagpaalala kay Sabrina sa kanyang ina ulit. Ang mga matang natagpuan niya sa labas ng kanilang lugar ay nakakatulala, kahit hindi nakita ni Sabrina ang mga mukha niya, sigurado siyang na mga mata iyon ng kanyang ina. Ang isipin kung maayos lang ba ang kanyang ina ang nagsasaksak sa puso niya sa sakit. Lumabas siya sa shower nang may mahinang paghihinagpis, kahit ang pagpapaligo kay Aino ay hindi siya napapasaya. Napansin ni Aino na naghihirap ang kanyang ina kaya nag-desisyon siyang manahimik na lang din. Pagkatapos nilang maligo, pinatulog ni Sabrina si Aino at dahan dahan na ring humiga para matulog pagkatapos ni Aino. Pagod siya, pero mukhang hindi niya mahanap ang kapayapaan sa pagtulog. Si Sebastian din ay pagod pero wala siyang oras magpahinga. Pagkatapos makitang tulog sina Sabrina at Aino, tumungo siya para pag-aralan ang trabaho. Kalahating buwan na rin noong huli siyang nagpakita sa opisina. Lahat ay gumagana tulad ng dati, kasama ang mga dokumento na gagawin pa la