Hindi talaga ganun kagusto ni Sabrina si Mrs Sear, kaya ang tono niya ay medyo naiinip. "Mrs Sear, ako ay medyo mahuhuli na sa trabaho, anong problema?""Mrs Ford, alam ko na hindi mo gusto ang ilan sa amin simula nung insident nung huling beses, pero sinisigurado ko sayo ang karakter ko, hindi na talaga kami gumawa ng kahit anong gulo pagkatapos nun. Sa grupo na meron kami, hindi namin ipinagyayabang ang mga bag o ang yaman namin, pinag-uusapan lang namin ang ilan sa mga karanasan ng pagpapangaral sa mga bata."Si Sabrina ay hindi nagsalita ng kahit ano.Nagpatuloy naman si Mrs Sear, "Kailanman ay hindi ko siya pinilit na sumali sa maliit na grupo namin dahil ito rin naman ay kusang loob. Pero, alam mo ba kung ano ang minsang sinabi ni Susan sa akin nung umuwi siya? Sinabi niya na si Jennifer ay hindi masyadong masaya sa eskwelahan. Gu...gusto lang talaga namin makipag-usap sa nanay ni Jennifer. Totoo nga na siya ay walang asawa, at bilang mga babae tulad natin, gusto lang namin si

“Malinaw ang intensyon ni Holden. Ayaw niyang magpahanap, kaya sa oras na pilitin mo siyang lumabas, hindi siya magdadalawang isip na magpakamatay. Ilang milyong dolyar ang ginastos niya para lang mabili yung bombang suot niya, at alam naman natin kung gaano kakilala ang Keicrekreth pagdating sa mga ganung teknolohiya, diba?” Huminga ng malalim si Sabrina. “Ano ba talagang gusto niyang mangyari?” Malayong malayo ang Holden na nakikita niya ngayon sa nakilala niya noon… Ang Holden na nakilala niya ay rasyonal, marunong kumontrol ng emosyon, at higit sa lahat, may malasakit sa lahat… Pero ngayon? Ganun na ba siya kalungkot na umabot na sa puntong pati pagpapakamatay ay hindi na siya natatakot? Sobrang lungkot ni Sabrina para kay Holden. “A…anong plano mo?” Tanong ni Sabrina kay Sebastian. “Kung wala akong gagawin, hindi niya titigilan ang mga tao dun sa mansyon.” Sagot ni Sebastian. “At dapat lang naman yun sakanila!” “Pero sa oras na saktan niya kayo ni Aino, sisiguraduhin

Gusto niya sanang ipalaglag ang bata pero hindi niya nagawa. Pagkapanganak ng bata, sinabi ng boyfriend nito, “Kung sa akin ang batang yan, bibigyan kita ng isang daang milyon, pero kukunin ko ang bata dahil hindi ako papayag na palakihin ng isang malanding babaeng kagaya mo ang anak ko! Pero kung hindi sa akin yan, magpakalayo-layo ka na!” Galit na galit si Jennie at umiiyak na sinabi sakanyang boyfriend. “Hindi ba ikaw nagdala sa kaibigan mo para pagsamantalahan ako?! Tapos sasabihin mo sa akin na malandi ako?” Haha! Wala namang problema sa akin kahit gaano ka pa kalandi kasi wala rin naman talaga akong planong seryosohin ka, pero ibang usapan na pagdating sa anak ko!” Hindi nakasagot si Jennie. Sa sobrang pagkainsulto niya, pumayag siyang magpapaternity test. Pero sa kasamaang palad, lumabas nga na hindi ang boyfriend niya ang tatay ng anak niya. Sinubukan niyang hanapin ang tatay ng anak niya, pero simula noong gabing may nangyari sakanila, hindi na ito nagparamdam

Pinsan pa rin ng daddy niya si Jennie at sa oras na malaman nito na pinagtaasan niya ito ng boses, siguradong may kalalagyan siya kaya pinilit niyang kumalma. “Tumawag ba kayo sa mansyon?” “Haha! Mhm! Pero ayaw sagutin ni Lolo. Ang daddy mo ang sumagot at alam mo naman kung gaano kamahal ni Uncle si Mommy, diba?” Hindi alam ni Marcus kung anong isasagot niya. “Noong nalaman ni Uncle na tumatawag sakanya si Mommy, tumawag siya sa amin at pinapunta niya kami.” “Lori….” Pero bago pa man din matapos ni Marcus ang sasabihin niya, bigla siyang binabaan ni Lori. Gusto niya sanang magtagal sa bahay ng Auntie niya dahil yun din naman ang gustong mangyari ng lolo at daddy niya, pero mukhang kailangan niyang umuwi kaagad. Ang sabi sakanya ng daddy niya, “Marcus, sobrang nasaktan ng lolo mo ang auntie mo, at hindi ko naman ikinakaila na nasaktan ko rin siya noon. Pero siyempre, sa paglipas ng mga panahon, natanggap ko na magkapatid pa rin kami kahit anong mangyari kaya dalasan mo ang p

Kung hindi niya lang alam na nasa twenty-five na si Lori, iisipin niya na nasa forties o mas bata pa ang babaeng nasa harapan niya. Sobrang elegante ng ayos nito, na para bang wala itong pinagdaanang hirap sa buhay. Dahil dun, bigla niyang naalala ang Aunt Gloria niya. Ang Aunt Gloria niya ang tunay na tagapag mana ng mga Shaw, pero pinagtabuyan, kinahiya, at inapi ito ng sarili nitong pamilya, kaya ngayon ay mas minatamis nalang nitong magpakalayo. Pareho lang naman ang babaeng ito ang auntie niya na may pangarap na makapag aral, pero kinailangang humito sa pagaaral ng auntie niya dahil sa kahirapan. Bukod dun, pareho ring nakatagpo ang mga ito ng maling lalaki, pero malinaw na ang Jennie na nasa harapan niya, ay nabigyan ng pagkakataon na makabangon, hindi kagaya ng auntie niya. Nabuntisan din naman si Jennie, pero hindi nito kinailangang mag hirap. Samantalang ang Auntie niya ay halos humalik na sa lupa para lang makapagtrabaho mula umaga hanggang gabi. Sa kamalas-malasan pa nit