“ไร้ยางอายสิ้นดี!”

ซีนเธียร์แทบไม่เชื่อหูของเธอเลย ผู้ชายคนนี้พูดแบบนี้ต่อหน้าผู้คนมากมายได้อย่างไร?

“เห็น ๆ กันอยู่ว่าพวกเขารังแกฉันก่อน! ฉันโกรธ ฉันก็ต้องปกป้องตัวเอง!”

“ไม่เพียงแต่พวกเขาทำร้ายฉันแต่ยังทำลายสินค้าในร้านอีก คุณยังขอให้ฉันเป็นคนชดใช้ค่าเสียหายอีกเหรอ? คุณยังต้องการให้ฉันไปดื่มกับพวกเขาต่ออีกเหรอ?! คุณมันช่างไร้เหตุผลได้อะไรอย่างนี้?!”

“โอ้ โอ้! คุณยอมรับแล้วเหรอว่าคุณทำร้ายพวกเขาก่อน!”

“ผมได้ให้คนบันทึกวิดีโอที่คุณทำร้ายพวกเขา!”

“ถ้าคุณไม่ยอมรับเงื่อนไขการไกล่เกลี่ยของเรา เราจะแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้!”

“แค่จ่ายเงินหนึ่งล้านดอลลาร์ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้คุณติดคุกได้นาน!”

วอลเลซขู่

ซีนเธียร์ชะงัก

แม้ว่าเธออาจจะดูร้ายกาจไปบ้างในบางครั้ง แต่เธอก็ยังเป็นแค่เด็กนักเรียน เธอไม่เคยเผชิญกับสถานการณ์อะไรแบบนี้

เธอไม่อยากเชื่อเลยว่า วอลเลซ ชอว์น จะทำเรื่องบ้า ๆ แบบนี้ต่อคนในเมืองเดียวกับ

ทั้งหมดนี้ทำเพื่อเพียงเพื่อเอาใจและเลียแข้งเลียขาเลียนิ้วเท้าเหม็น ๆ ของพวกต่างชาติอย่างประเทศ J แค่นั้นหรือ?

“คุณ คุณ และคุณ…!”

“ถ้าคุณยังคิดจะพูดเรื่องเหลวไหลนี่ต่อไป ผมจะแจ้งจับพวกคุณ