“ไอ้เด็กผู้หญิงหยาบคาย! เธอกล้าตบฉันเหรอ!”

ชายชาวประเทศ J สองคนโกรธจัดในทันที

พวกเขาคุ้นเคยกับการแสดงออกอย่างหยิ่งยโสเมื่อตอนอยู่ในประเทศของตัวเอง ไม่มีใครกล้าโต้กลับเขาแบบนี้แม้ว่าจะรังควานผู้หญิงแบบไหนก็ตาม ไม่เคยเลยสักครั้งในชีวิตที่จะถูกผู้หญิงตบ

เพียะ!

ในเวลาต่อมา หนึ่งในนั้นตบซีนเธียร์กลับไป!

“กล้าตบฉันเหรอ! อยากตายหรือไง?”

“เราจะไปแจ้งความ! เธอจะต้องชดใช้ความเสียหายของเรา!”

อีกคนหนึ่งทุ่มชามกระเบื้องลงพื้นแตกเป็นชิ้น ๆ

จากนั้นก็โทษความผิดให้ซีนเธียร์

จนถึงตอนนี้สถานการณ์เริ่มแย่ลง

พนักงานในตลาดของโบราณเริ่มออกมามุงดู

ชายวัยกลางคนที่เป็นที่ดูเป็นผู้นำขมวดคิ้ว “ผม วอลเลซ ชอว์น เป็นผู้จัดการตลาดของโบราณ ถ้ามีอะไรก็แจ้งปัญหาผมได้ครับ”

ทุกคนเรียกเขาทันที “ผู้จัดการ! คนพวกนี้กำลังรุมทำร้ายเด็กสาวคนนี้ พวกเขาเขวี้ยงทิ้งสินค้าและกล่าวโทษเธอทุกอย่าง!”

เมื่อวอลเลซรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นตั้งแต่ต้นจนจบสร้างความประหลาดใจให้กับทุกคน เขาให้ชายสองคนไปพักผ่อนในเลานจ์ส่วนตัววีไอพี

“เชิญคุณผู้ชายเข้าไปพักผ่อนด้านในก่อนนะครับ ผมจะให้คำตัดสินที่ยุติธรรมแก่คุณสำหรับเหตุการณ์นี้”

ในสายตาของท