ช่วงบ่าย ณ ออฟฟิศของท่านประธานยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์

ฮาร์วีย์ไม่ได้เข้าบริษัทมาสักระยะหนึ่งแล้ว มีเอกสารสัญญามากมายรอการอนุมัติจากเขา

ฮาร์วีย์ไม่ได้ลงทุนในแผนเกินแปดร้อยล้านดอลลาร์ตามที่เขาวางไว้

แต่เขายกเลิกการลงทุนที่ไม่ได้ประโยชน์ออกไปทั้งหมด

ด้วยวิธีนี้ทำให้ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ มีมูลค่าทรัพย์สินเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน แน่นอนว่าอัตราผลตอบแทนก็ไม่ได้มากขนาดนั้นเช่นเดียวกัน

เพราะนี่เป็นช่วงการปฏิรูปบริษัท ฮาร์วีย์ยอมรับมันได้

หลังจากเซ็นสัญญาทุกอย่างเรียบร้อย เขาก็เอนกายลงบนเก้าอี้

“ไปคุยกับผู้อาวุโสในบริษัท เราต้องคัดเลือกคนไปช่วยสาขาที่บัควู้ด…”

“อีกไม่นาน ธุรกิจส่วนใหญ่ของเราจะอยู่ที่บัควู้ด คนที่เต็มใจไปทำงานกับเราจะได้รับค่าจ้างเพิ่มขึ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์...”

อีวอนน์ชะงัก เธออดไม่ได้ที่จะถามว่า “ท่านประธานคะ บัควู้ดเป็นถิ่นของตระกูลยอร์ก…”

“ภายนอกคนมองว่าบริษัทของเราเป็นบริษัทในเครือของตระกูลยอร์ก ถ้าเราเปิดสำนักงานสาขาที่นั่น จะไม่เป็นการไปยั่วยุตระกูลยอร์กเหรอคะ?”

ฮาร์วีย์ยืนขึ้นและตบเบา ๆ ลงบนไหล่ของเธอ

เธอนิ่งเหมือนร่างกายถูกแช่แข็ง แต่เธอไม่ได้แสดงออกมาให้