"ผมไม่เป็นไรเอลเลน ผมเกือบตายแล้ว ผมเจ็บหน้าและคอไปหมดเลยเนี่ย!”

อีเดนเป็นสวะสังคมจริง ๆ เขาบอกได้เลยว่าเอลเลนเริ่มใจอ่อนแล้ว

เขาไม่ได้ต่อต้านฮาร์วีย์อีกต่อไป แต่เขากลับใช้โอกาสนี้จับมือนุ่ม ๆ ของเอลเลนเอาไว้ พร้อมกับทำสีหน้าให้ดูน่าสงสาร

“คุณรู้ไหม? ความเจ็บปวดทั้งหมดนี้ยังเทียบไม่ได้กับความเจ็บปวดที่ผมต้องสูญเสียคุณไป!

“ถ้าคุณยกโทษให้ผม ผมก็ยินดีที่จะถูกทุบตีจนตายหรือพิการ ไม่ต้องทนเจ็บปวดอยู่อย่างนี้หรอก!

“คุณมีความสำคัญกับผมมากจริง ๆ นะ!”

อีเดนเล่นละครได้อย่างไม่มีที่ติจริง ๆ

“โปรดให้โอกาสกับผมอีกครั้งนะเอลเลน!” เขาร้องบอก

“พี่ชายฉันไปท้าทายคนนั้นก็เพื่อเธอนะเอลเลน ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นคนป่าเถื่อนขนาดไหน!” วาเลรี่รีบพูดเสริมขึ้นมา

“เขาตั้งหน้าตั้งตาที่จะต่อสู้แม้จะรู้ว่าเขาต้องพ่ายแพ้ก็ตาม! เธอไม่เห็นเหรอว่าเขาช่างกล้าหาญขนาดไหน?

“ดูเขาสิ!

“พี่ชายฉันถูกตามใจมาทั้งชีวิต!

“แต่เขาก็ยังเต็มใจที่จะสละชีวิตเพื่อคุณคนเดียว! แล้วหลังจากนี้เธอจะไม่ยอมให้อภัยเขาได้เหรอ?

“ผู้ชายคนหนึ่งยอมสละชีวิตของตัวเองเพื่อเธอคนเดียว! เธอต้องหวงแหนเขาเอาไว้นะ!”

เอลเลนมีท่าทีลัง