ฮาร์วีย์กัดกินผลไม้ในขณะรอการมาถึงของเจซอย่างใจเย็น

“ผมมีข้อมูลของเจซมาให้ดูครับคุณยอร์ก"

จูเลียนนำโทรศัพท์ของเขาออกมาให้ฮาร์วีย์อ่านเอกสารที่อยู่ข้างในนั้น

“เขาไม่ใช่นายน้อยอันดับสูงสุดของหนึ่งในตระกูลที่ยิ่งใหญ่แห่งทะเลใต้ แต่มีอำนาจเล็กน้อยในตระกูลลี

“เขาไม่ใช่คนที่ทุกคนจะให้การตอบโต้ในแบล็คเบิร์น ซิตี้ แต่เขามีเพื่อนมากมายในโลกใต้ติน

“เราอาจต้องลำบากนิดหน่อยถ้ามีเพียงแค่เราสองคน เราควรโทรเรียกกำลังเสริมไหมครับ?”

เป็นธรรมดาที่จูเลียนจะรู้สึกเป็นกังวลที่ฮาร์วีย์ปล่อยให้เจซเป็นอิสระ

เขาต่อสู้ได้แน่แต่เชื่อว่าเขากับฮาร์วีย์มีจำนวนน้อยกว่ามาก

ถ้าเจซพาคนมาที่นี่เป็นพันคน พวกเขาก็คงเสียเปรียบสุด ๆ

ฮาร์วีย์โยนเปลือกผลไม้ลงในถังขยะอย่างไม่ใส่ใจ จากนั้นก็ใช้ผ้าเช็ดทำความสะอาดแบบเปียกเช็ดมือพร้อมกับยิ้มจาง ๆ

“ไม่ต้องหรอก ฉันจะเอาชีวิตรอดออกไปจากสถานที่แห่งนี้ได้ยังไง ถ้าต้องใช้คนเพิ่มเพื่อจัดการกับปลาซิวปลาสร้อยอย่างเจซ?

“ฉันไม่สามารถให้ความช่วยเหลือเคทีแบบนั้นได้"

จูเลียนตกใจมาก

“ช่างน่าประทับใจจริง ๆ ครับคุณยอร์ก! ในที่สุดผมก็เข้าใจแล้ว่าทำไมวินซ์ถึงไม่สามารถกำจัดคุณได้ก่อนหน้า