“ทำไมพวกเราต้องเข้าไปใกล้ และไม่ใช่กลับกันล่ะ?” ฮาร์วีย์ถามอย่างใจเย็น

“ช่วยผมส่งคำเชิญไปหาเธอหน่อย บอกเธอว่าเจ้าชายแห่งเซาท์ไลท์ชวนนายหญิงจัตต์ไปทานอาหาร”

โยอาน่าชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นท่าทางมุ่งมั่นของฮาร์วีย์

เธออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

“ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเราต้องพบเซลีน่าในช่วงเวลาที่วิกฤตเช่นนี้ ฮาร์วีย์

“นี่ก็ใกล้จะถึงวันเกิดของท่านหญิงยอร์กแล้ว ชาวยอร์กจึงจับตาดูนายหญิงจัตต์อย่างใกล้ชิด เธอจะออกไปไหนไม่ได้

“เพราะพวกเขาจะต้องทำให้แน่ใจว่าเธอจะยอมรับวินซ์เป็นลูกชายของเธอ

“ขอโทษที่ฉันต้องตรงไปตรงมาด้วย แต่คุณจะต้องมีเรื่องกับตระกูลยอร์กจากฮ่องกงแน่ ๆ ถ้าคุณเชิญนายหญิงจัตต์ออกมาตอนนี้

“ฉันไม่แนะนำสิ่งนี้”

“ไม่สำคัญหรอก” ฮาร์วีย์ตอบ

“แม้ว่าเราจะไม่ทำอะไรเลยก็ไม่ได้ทำให้วินซ์หยุดพยายามฆ่าเรา

“และเพราะวันเกิดของคุณย่ายอร์ก เขาก็จะไม่ทำอะไรวู่วามเพื่อรักษาตำแหน่งของเขา

“แต่เมื่อเขาขึ้นสู่อำนาจ เขาจะมุ่งมาที่ผมอย่างสุดความสามารถแน่นอน”

ฮาร์วีย์ยักไหล่ เขารู้ทันทุกอย่าง

“คุณหมายความว่า...” โยอาน่าพูดต่อ

“ถ้าผมจำไม่ผิดตระกูลยอร์กจากเซาท์ไลท์เป็นเสี้ยงหนึ่งของตระกูลยอร์กจากฮ่องกง