เอลลิส พาร์สันเอื้อมมือไปตบหน้าของเคทลิน พาร์สันเบา ๆ หลังจากที่เห็นสีหน้าของเธอดีขึ้นเล็กน้อย

“โธ่ น้องสาวที่รักของฉัน ได้เวลาที่เราจะเรียกเขากลับมาแล้วล่ะ” เอลลิสพูดอย่างใจเย็น

“ถ้าเขาชนะ เราก็จะได้ชื่อเสี่ยงของเรากลับคืนมา!

“แต่ถ้าเขาตาย เธอก็จะได้มีปัญหาให้ปวดหัวน้อยลง!

“ไม่ว่าจะยังไง เรื่องนี้พวกเราก็จะมีแต่ได้กับได้ ถูกไหม?”

สีหน้าของเคทลินเปลี่ยนไปเล็กน้อย

“นายจะหักหลังนายน้อย…”

“จุ๊ ๆ!”

เอลลิสวางนิ้วบนปากของเขานิ้วหนึ่งด้วยสีหน้าที่เย็นชา

“แม้แต่วินซ์ ยอร์กก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะข่มเหงสี่นายน้อยแห่งฮ่องกง

“เขาทำให้นายน้อยที่สี่ต้องเสียชีวิตและแทนที่เขาด้วยควินตัน ยอร์กแล้ว

“ถ้าแมธทิว ฟลินน์และฉันไม่ไหวตัวทันก่อน พวกเราคงจะโดนแทนที่ไปแล้ว!”

“ถ้าอย่างนั้น ลูอิส คาสโตร…” เคทลินกล่าว

เอลลิสตัดบทเธอทันที

“ถ้าลูอิสสามารถกู้คืนศักดิ์ศรีของเธอมาได้ นั่นจะหมายความว่าเขาคู่ควรที่จะได้อยู่เคียงข้างเรา

“แต่ถ้าไม่ เขาก็ยังสามารถเป็นคนรับใช้ของเราได้!

“ฉันจะสามารถสู้กับวินซ์ได้ก็ต่อเมื่อฉันร่วมมือกับแมทธิว ถูกไหม?

“เธอไม่ได้คิดว่าฉันกับแมทธิวจะอยากรับใช้เขาไปตลอดชีวิตหรอก ใช่ไหม?