เอลลิส พาร์สัน หนึ่งในสี่นายน้อยแห่งฮ่องกงกำลังจิบคาปูชีโน่ข้างหลังเคทลิน พาร์สันอย่างใจเย็น

หลังจากที่เคทลินระเบิดอารมณ์จนเสร็จแล้วเขาก็พยายามที่จะใช้เหตุผลกับเธอ “ไหนบอกสิว่าทำไมเธอถึงโมโหขนาดนี้? เรื่องเล็ก ๆ แค่นี้ไม่เห็นจะต้องโมโหขนาดนี้เลย

“เธอลองคิดดูนะ แครอล ปาร์คเกอร์ ควินนี่ ยอร์ก แคร์รี่ เคนเนดี้ พวกเขาทุกคนต่างต้องสูญเสียเพราะเขา

“ในเมื่อเธอรนหาที่ ก็ไม่แปลกที่เธอจะสูญเสียอะไรบ้างอย่างเหมือนกัน ถูกไหม?

“ถ้าเธออยากหาคนผิด ก็โทษตัวเองที่ไปหาเรื่องเขาก่อนเถอะ แทนที่จะให้คนอื่นไปจัดการเขาแทน!

“ฉันก็บอกเธอแล้ว ตระกูลพาร์สันไม่ฆ่าคน นั่นมันหน้าที่ของแก๊งบรีวู้ด

“เรื่องแบบนี้ต้องใช่สมองนะ”

ปัง!

เคทลินปัดแก้วของเอลลิสลงพื้นด้วยสีหน้าที่บิดเบี้ยวจากความโกรธ

“นายคิดว่าฉันมีทางเลือกเหรอ?!

“นายน้อยยอร์กก็มองฉันไม่ดีแล้ว! เรือนมรกตเป็นของเราเหมือนกันนะ ถ้าไม่ใช่ฉันแล้วจะเป็นใคร?!

“นายเหรอ?!

“นายจะกล้าเหรอ?!”

เอลลิสมองแก้วกาแฟที่แตกของตนเองด้วยความเสียดาย นั่นมันเป็นของชำร่วยที่จะได้มาก็ต่อเมื่อหลังจากที่ใช้จ่ายเงินนับล้านดอลลาร์กับแอร์เมส การที่เห็นมันแตกแบบนี้นั้นน่าเสียด