ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ

“ทำไมเราต้องหนี?”

“ผมต้องรอเอกอัครราชทูตของดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดินที่จะมาขอโทษก่อน”

“...”

ภายในเวลาไม่ถึงสิบนาที รถยนต์หรูที่มีใบอนุญาตทางการทูตก็ปรากฏขึ้นที่หน้าร้านเวสทิน ดินเนอร์

ชายหลายคนรีบลงจากรถมุ่งตรงมายังชั้นสาม

เอ็ดดี้รู้สึกใจชื้นขึ้นมาเมื่อเขาได้ยินเสียงกระทบของรองเท้าคอมแบทจากทางด้านนอก

ซัคและเด็กซ์เตอร์รวมถึงคนอื่น ๆ ต่างก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาด้วยเช่นกัน

กลุ่มชายชาวตะวันตกรูปร่างสูงและกำยำผมสีบลอนด์และดวงตาสีฟ้าเดินปึงปังเข้ามาข้างใน

พวกเขาสวมเครื่องแบบเต็มยศ และบางคนก็มีวิกผมสีขาวตามแบบฉบับเครื่องแบบของชาวตะวันตกด้วย

คนที่เป็นผู้นำกลุ่มคือชายชาวตะวันตกวัยกลางคน มองเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะแยกแยะได้ว่าเขาเคยผ่านสงครามมาแล้ว เขาพกออร่าอันทรงพลังติดตัวมาด้วย

เขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเอกอัครราชทูตของดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดิน ไวเคานต์รูเบิร์ตนั่นเอง

อีกทั้งเขายังมีอีกตัวตนในชื่อของเขา นั่นคืออดีตรองผู้บัญชาการของอัศวินเทมพลาร์นั่นเอง

แต่ตอนที่เขาต่อสู้ในสมรภูมิยูโรอเมริกันก่อนหน้านี้ เขารู้สึกหวาดกลัวชาวตะวันออกอย่างไม่สา