Inilabas ni Zayn ang lahat ng nararamdaman niya sa harap ni Hana. Siguro dahil ito lang ang taong pwede niyang paglabasan. Gustuhin niya mang tumakbo kay Sabrina, natatakot din siya na baka mastress ito lalo na ngayon na buntis pa naman ito. Ganun din sa mga magulang niya… alam niya na malulungkot ang mga ito ng sobra kaya talagang kay Hana lang niya pwedeng ilabas ang lahat.

Matapos ang halos kalahating oras na pag iyak, bahagyang kumalma si Zayn. Nahihiya siyang tumingin kay Hana at sinabi, “Madam Sharpe, pasensya ka na at nakita mo pa yun. Wala lang talaga akong ibang matakbuhan.”

"Okay lang, Zayn." Mas nakahinga rin ng maluwag si Hana.

"Huwag mo na akong tawaging Master Zayn, at huwag mo na rin akong tawaging Mister Smith. Zayn nalang.," sabi ni Zayn.

Tumango si Hana. "Zayn, huwag ka nang malungkot. Kailangan mong maging malakas. Nandiyan pa rin ang iyong mga magulang na kailangan ng iyong pag-aalaga at pagmamahal, kaya hindi ka pwedeng maging mahina."

"Alam ko. Salamat, Miss