Mundo de ficçãoIniciar sessão
Capítulos relacionados
Kabanata 1087
Pumikit si Gloria. Kahit 50 years na ang nakakalipas, pakiramdam niya ay kahapon lang nangyari ang lahat. Nasa 30s palang si Old Master noong panahong yun, kasagsagan ng kalakasan at katapangan nito, lalo na at sundalo ito noon. Magkababata si Old Master Shaw at ang asawa nito. Parehong mayaman din ang mga pamilya nito, kaya talagang nirerespeto ang mga ito ng lahat. Pagkatapos ikasal ng dalawa, nagkaroon ng isang anak ang mga ito. Sobrang saya pa ng mga ito noong una, pero bandang huli ay kinailangang lumayo ni Old Master Shaw para mag trabaho.Nadeploy ito sa Middle East habang kasagsagan ng gera. Doon nito nakilala ang isang teacher na nagtuturo ng mag piano at mag drawing. Galing sa Kidon City ang nasabing teacher at pumunta lang ito sa Middle East dahil sa magandang tanawin doon at bandang huli ay napag desisyunan nitona mag hanap na rin doon ng trabaho.Isang araw, napadaan si Old Master Shaw kung saan ito nagtatrabaho at narinig kung paano ito tumugtog ng piano. Sobrang nagali
Kabanata 1088
Napatigil si Old Master Shaw nang narinig niya ang balita. Tapos, nandidiri niyang tiningnan si Goldie. "Noong na-frame ako at tinusig ng mga kasamahan kong sundalo, inisip ko kung may secret puppet master ka sa likod ng event."Medyo lumamlam ang tono niya. "Nandito ka ba para pagbayaran ako sa pagpapalaglag mo?"Agad napuno ng mga luha ang mata ni Goldie. "H...hindi.""Anong gusto mo kung gano'n?"Nanatiling tahimik si Goldie. "Mayroon akong asawa at sobrang mahal namin ang isa't isa! Kasal kami ng ilang taon, disiplinado ako palagi, hindi kailanman natulog sa ibang babae. Iyon kung bakit, gusto kong ipalaglag mo ang bata. Ako ang magbabayad sa lahat, kaya kong bayaran kahit ang ibang bayarin. Sabihin mo lang kung magkano!"Grabe ang paghikbo ni Goldie kaya hirap siyang magsalita. "May sakit ako!"Umismid si Old Master Shaw. "May sakit ka?"Tumango si Goldie. "20 years na lang ang nalalabi sa buhay ko! Pero ayoko pang mamatay. HIndi pa ako nakakaakyat ng bundok o tumawid s
Kabanata 1089
Hindi nakaimik si Goldie sa mga salita niya. Pagkatapos ng mahabang saglit, binabaan niya ang kanyang tono at nagmakaawa, "Pakiusap, nagmamakaawa ako sa'yo, bigyan mo ako ng titulo, at hayaan mong ipanganak ang anak natin. Tapos, makikipaghiwalay ako sa'yo agad para makabalik ka ulit sa asawa mo!""Baliw ka na!" walang pakialam si Old Master Shaw sa kahit anong sabihin niya. Sinagi niya ito at tinulak palayo. Sa hindi inaasahan, tatlong araw ang nagdaan, tapos na ang misyon niya at oras na ito para makauwi siya. Bago umalis, hindi na siya nag-abalang bisitahin si Goldie dahil hindi niya nakikita ang dahilan para bisitahin ito. Imposible para sa kanya na maging responsable sa dalawang babae. Ang taong mahal niya ay ang asawa niya sa bahay, siya at siya lang. Kahit na umuwi siya at aminin ang kasalanan niya sa asawa niya, hindi siya papatawarin nito base sa kapalit nito. Mula sa pagkabata niya hanggang sa naging matanda siya, lagi niyang inaako ang responsibilidad sa mga nagawa ni
Kabanata 1090
Pagkatapos ng ilang saglit, sabi ni Goldie kay Old Master Shaw at sa kanyang asawa, "Ngayon na lumaki na ang bagay sa ganito, wala na akong mapuntahan. Nagmamakaawa ako, pakasalan mo ako. Hindi ko hinihiling na mahalin mo ako, wala akong gusto na kahit ano, gusto ko lang mabuhay."Pinanghawakan niya ang sarili niya na parang mababang katulong. Pinalubutan sila ng mga tao. Nahirapan si Old Master Shaw. Sa wakas, dahil sa pressure, hiniwalayan niya ang kanyang asawa, tapos ay pumirma ng marriage certificate kasama si Goldie. Pagkatapos makuha ni Goldie ang Certificate of Permitted Birth, nagmadali siyang hiwalayan ito at pinakasalan muli ang una niyang asawa. Simula 'non, tumira si Goldie sa bahay malapit sa mansyon ng Shaw Family sa South City. Nangako siyang babayaran niya ang living expenses nito kada buwan. Maliit lang ang halaga pero hindi sapat para mabuhay siya. Kumikita siya para mabuhay, nagtuturo ng piano at ilang drawing lesson. Siguro dahilan ito ng desperadang kagustuha
Kabanata 1091
"Para naman sa bata, babayaran ko ang pang araw-araw na gastusin niya kada buwan! At bilang nanay niya, kailangan mong akuin ang responsibilidad at palakihin siya. Kung ano man ang mangyari sa bata paglaki niya, mabuti man o masama, wala na akong kinalaman dyan!"Pagkatapos nun, nagtapon si Old Master Shaw ng ilang pera sa sahig at umalis na. Si Gloria ay naiwang nag-iisa, tahimik na humihikbi. Ginusto niyang makilala ng anak niya ang sarili nitong tatay. Desperado niya itong hiniling. Pero, hindi niya ito magawa. Ang tatay niya ay abot-kamay na niya, pero si Gloria ay nag-isang taong gulang at wala pa rin siyang ideya kung sino ang tatay niya.Minsan, nung dinala ni Goldie ang isang taong gulang na si Gloria sa parke para maglaro, habang ang bata ay nagsisimula pa lang magsalita, narinig niya ang pagtawag ng ibang bata, " 'Daddy, daddy', ang munting isang taong gulang na bata ay ginagaya ang mga ito, dumadaldal ng ilang mga salita nang may laway na tumutulo sa panga niya, "Ah...Dad,
Kabanata 1092
Nung hapon na yun ang unang beses na nakilala ng tatlo at kalahating taong gulang na munting bata ang tatay niya.Umalis si Old Master Shaw ay umalis ng bahay kasama ang asawa niya. Siya ay nakasuot ng isang suit, at ang asawa niya ay nakasuot ng isang magandang bestida. Ang mag-asawa ay nakabihis nang maganda, mukhang sopistikado at elegante.Nasa tabi nila ang isang batang lalaki, na nasa mga pito or walong taong gulang. Ang mga tambay na nanonood ay sobrang nainggit sa pamilya ng tatlo "Tingnan mo, Gloria. Siya ang daddy mo," sabi ni Goldie sa anak niya."Si Daddy ay sobrang gwapo," sabi ng munting bata."Oo, ang tatay mo ay gwapo at makapangyarihan. Siya ay mabuting tao, tama at matuwid. Kapag lumaki ka na, kailangan mong maging mabuting anak sa tatay mo dahil binigyan ka niya ng buhay, naintindihan mo ba?" Pinangaralan ni Goldie ang anak niya.Kahit na ang anak niya ay galing sa isang pamilya na isa lang ang magulang, kahit kailan hindi siya nagtanim ng sama ng loob sa anak
Kabanata 1093
"Mommy, gusto ko po munang tumugtog ng piano saglit."Ang tatlo at kalahating taong gulang na munting bata ay hindi naman alam kung paano magbasa ng piyesa o tumugtog ng piano. Pero, kadalasan para ilabas ang ngiti sa anak niya, hahawakan niya ito at uupo sa harap ng piano, tinuturuan niya ito ng fingering techniques.Sa tuwing tinuturuan niya ang bata, sinasabi niya sa kanya, "Ang musika ay kayang linisin ang kaluluwa ng isang tao; kaya rin nitong pasayahin ang taong yun."Siguro dinibdib talaga ng bata ang mga sinabi niya pero, sa loob niya, basta kaya niyang tumugtog ng piano nang maayos, magiging masaya na ang tatay niya. Kapag sumaya ang tatay niya, siguro baka magustuhan niya na si Gloria?Nung gabing yun, ang tatlo at kalahating taong gulang ay tumugtog ng piano sa loob ng dalawang oras, mukha siyang mahinahong munting pianista. Kahit na siya ay sobrang bata pa, natutunan niya ito agad.Sa loob ng anim na buwan, ang apat na taong si Gloria ay kaya nang tumugtog ng isang buo
Kabanata 1094
Ang ekspresyon ni Old Master Shaw ay napuno ng hindi maipintang itsura na parang gusto nitong pumatay.Nakikita niya ito. Kahit papaano, ang itsura ng bata ay sobrang kapareho ng kanya. Siya ay kamukha niya talaga nung bata pa siya. Sa kabutihang palad, wala pang nakakakita sa kanya nung bata pa siya sa kasalukuyan. Kung hindi, agad nilang malalaman ang katotohanan: na ang munting batang ito ay anak niya.Ang sama ng loob na nakasulat sa mukha niya ay halata.Nakikita rin ito ng guro. Hinila niya nang malakas si Gloria. Kung wala lang si Old Master Shaw, gusto niya na sanang sampalin ang bata dahil sinuway siya nito at ipinahamak pa siya.Nung oras na yun, napagdesisyunan na ni Old Master Shaw na, kapag naglakas loob ang munting batang ito na tawagin siyang tatay, agad niya silang ipapadala ng nanay niya sa malayo at liblib na lugar para hindi na sila makabalik sa South City kahit kailan.Pero, kahit na binitawan na ng guro si Gloria, hindi siya tinawag na tatay ni Gloria. Tumingi
Último capítulo