Naramdaman ni Tammy na masyado siyang malupit.

Maaari sana siyang maghintay hanggang sa gumaling si Avery at hayaan siyang magsabi sa mga bata tungkol sa bagay na iyon, ngunit hindi niya magawang hayaan ang mga bata na manatili sa dilim.

"Sinabi sa akin ni Hayden kaninang umaga, Tita Tammy." Nang magsalita si Layla ay namumula ang kanyang mga mata. "Hindi na ako magtitiwala kay Daddy. Masama siyang tao!"

Hinila ni Tammy si Layla sa kanyang mga bisig at yumakap, "Huwag kang umiyak, Layla. Kahit wala ang iyong ama, nasa iyo pa rin ang Mommy mo, ang iyong kapatid, at ako. Lagi ka naming mamahalin."

"Galit ako kay Daddy sa pagsisinungaling niya sa akin." Kinusot ni Layla ang kanyang mga mata, pagkatapos ay sinabing, "Galit din ako na pinalungkot niya si Mommy. Sobrang sama ng loob ni Mommy na nagkasakit siya. Hindi ako makaiyak... Mas malulungkot si Mommy kung umiyak ako."

Tumutulo ang mga luha niya habang sinasabi ang mga katagang iyon.

" Susubukan kong umiyak ng mahina..." humihikb