Matapos makita ang mga sugat sa kanyang mukha, natahimik si Chelsea.

Tapos, nagpakawala siya ng isang baliw na tawa!

Ang kanyang kanang mukha ay makinis at katangi- tangi, ngunit ang kanyang kaliwang mukha ay malts. Parang may ilang parte na nawawala, kalahati ng mukha niya ay nalaglag!

Ang kanyang sugat ay mas pangit kaysa sa inaakala niya! Isang milyong beses na mas pangit!

Ang kanyang ego ay nasugatan nang husto. Ang lahat ng hinaing na natanggap niya sa nakaraan ay hindi kasing laki ng pinsalang idinulot sa kanya ng kanyang sugatang mukha!

Hindi kataka- taka na ang kapatid na pinakamamahal sa kanya noon ay biglang magbago ng ugali.

Maging ang kanyang ina na si Jeanette ay hindi napigilang mapaatras matapos makita ang sugat sa kanyang mukha.

"Charlie, discharge ka muna!" Binawi ni Jeanette ang kanyang tingin. Ayaw na niyang magtagal pa doon. "Kung gusto niyang manatili sa ospital, hayaan mo siya! Hindi mo siya kailangang harapin."

" Mom, Nakakadurog ng puso na sabihin ito sa