"Sinasaktan ko siya?" bulong ni Elliot. Biglang tumaas ang boses niya. Malamig niyang sabi, "Wesley, walang hiya ka ba talaga?"

"Walang hiya ako. Lahat ng ito kasalanan ko, pero pakiusap huwag mong pakitirin ang utak mo para pag-isipan ng masama si Avery," kalmado ang tono ni Wesley, pero nagpapakatotoo siya. "Pinuntahan ako ni Avery kahapon. Una para tingnan ang notes ni Professor Hough na naiwan noong buhay pa siya. Pangalawa, para ipakita sa akin ang treatment proposal niya para mabigyan ko siya ng suhesyon. Kahit hindi kasing galing tulad ng kanya ang medical skills ko, theory-wise, may kakayahan pa rin akong gawin ito."

Bumigat ang paghinga ni Elliot.

"Kumuha ng operasyon si Avery," pagpapatuloy ni Wesley, "Kung sa tingin mo ginagawa niya ito dahil sa pera, masyado kang mababaw. Kung mahal mo siya, matuto kang respetuhin siya!"

Kakaiba kay Wesley na taasan niya ng boses ang ibang tao. Maayos ang galaw niya at alam niya kung paano kontrolin ang sarili. Gayunpaman, kay Elliot,