"Ano ‘yon?" tanong ni Aiden habang nakatingin kung saan nakatingin si Gerald, hindi alam kung ano ang hinahanap ni Gerald.

“…Wala lang ito. Maglakad-lakad na tayo,” sagot ni Gerald habang umiiling. Hangga’t hindi niya naiintindihan ng buo ang sitwasyon, ayaw talagang sabihin ni Gerald kay Aiden ang lahat ng ito, sa takot na baka guluhin niya ito. Sa ganoong paraan, hindi siya mapipigilan ni Aiden kung kakailanganin niya man ang tulong ng matandang iyon.

Nang maglakad sila sa labas, nakita ni Gerald na puno na ng mga nagtitinda ang mga lansangan. Sa dami ng taong naglalakad, aakalain ni Gerald na ito ay isang maingay na street lamang...

Sumandal si Aiden kay Gerald, saka siya nagsalita sa walang pakialam na tono, “Alam mo, kahit na napakaraming stalls, umaabot lang ng ilang daang metro ang daan sa harapan natin. Nagtataka ka talaga kung bakit naisipan nilang magsiksikan sa isang lugar…”

"Siguro hanggang doon lang sila pinahihintulutan na mag-negosyo," sagot ni Gerald, na alam an