Sa halip na pakinggan siya, si Mark ay nanigas na parang estatwa.

Hindi siya pinansin ni Arianne at ibinalik ang kanyang atensyon sa gamit niya bago siya naligo. Muli siyang bumangon pagkatapos niyang makitang nakaupo si Mark sa gilid ng kanilang kama, nakayuko ang ulo nito at abala sa pag-iisip.

Malabong emosyon ang nakatakip sa kanyang mukha. Mahirap malaman kung ano ang nasa isip niya.

Humiga si Arianne kanilang kama at sinabi. "Patayin mo na ang ilaw, please. Matutulog na ako."

Inabot ni Mark ang bedside lamp at pinatay iyon. Sa gitna ng kadiliman, malungkot niyang sinabi, “I’m sorry. Hindi ko intensyon na itago ang mga bagay sayo, pero… hindi ko alam kung paano ko sasabihin. Maraming mga bagay ang nangyari kamakailan at… pagod na pagod na ako.”

Ipinikit ni Arianne ang kanyang mga mata, ngunit tuluyan nang nawala ang antok niya. "Alam kong pagod ka na, at gusto kong makiramay sa paghihirap mo. Pero hindi mo ako binibigyan ng pagkakataon na gawin iyon, Mark. Ang tanging magagaw