Si Shelly, na kumikinang sa mahinang paglala sa mga mata ni Mark, ay nagpasya na tumigil. “Sige, sige. Sige lang. Nakauwi na si Brian di ba? Mag-ingat ka sa pagmamaneho, okay?"

Tumingin siya sa labas ng bintana at pinagmasdan ang paglalaho ng sasakyan ni Mark sa di kalayuan, unti-unting umuurong ang lambot ng kanyang mien. Sa wakas, ipinatawag niya si Maria sa kanya.

Ang kasambahay ay tumanggi sa anumang pakikipag-ugnayan sa kanya, kaya hindi niya sinubukang itago ang kanyang pagkairita. “Ano po, Mrs. Leigh? Nasa kalagitnaan ako ng paglilinis.”

Pinalaki ni Shelly si Mary bago inilantad ang kanyang pagkukunwari na may nakapikit na ekspresyon. “Please, naghahanap ka lang ng paraan para makausap ako, di ba? Ang gagawin mo lang sa buong araw ay alagaan sandali si Smore; hindi mo na kailangan pang gumawa ng maraming aktwal na housekeeping. Pero siyempre, wala dito o doon. May itatanong lang sana ako sa'yo, bakit hindi ka umupo?"

Nag-react si Mary sa pamamagitan ng pagtuwid ng kanyang li