Mark ang undertone sa tanong ni Arianne at napahawak siya sa kanyang tingin. “Kung may gusto kang imungkahi, sabihin mo sa harapan, please,” tapat niyang sabi. “Mula nang maaksidente si Tita Shelly, hindi lang ako trabaho kundi pati na rin ang paggaling niya. Wala na akong lakas para mag-postulate kung ang insidenteng iyon ay isang pakana o aksidente o alam ng Diyos-kung ano pa. Sa paraang nakikita ko ito, ang buong bagay ay may mga palatandaan ng isang tipikal na aksidenteng kakaiba, at hindi ba iyon ang nakagawiang gawin ng mga bagay na ito? Ang kasawian ay isang lottery kung minsan. Hindi tayo maaaring magsimulang maghinala na ang lahat ng bagay sa mundo ay para makuha tayo dahil lang sa nangyari nang isang beses o dalawang beses noon. Ang pagiging overly allergic na ganyan ay hindi maganda."

Tahimik na napabuntong-hininga si Arianne. “Si Melanie kasi. Tinawagan niya ako ilang sandali kanina, at sa tingin ko ay gusto niyang bigyan ito ng pansin. Kaya, dinala ko ito sa iyo; hanggang