Nang banggitin iyon, ngumiti si Isadora. "Para bang may utang ako sa kanya, hindi siya sa akin. Hindi ko pa naramdaman ang pagmamahal ng isang ama mula nang ako'y isang taong gulang pa lamang. Palaging ako ay naghahanap ng pagmamahal mula sa isang ama. Kahit gaano kaliit na pagmamahal mula kay Delmont, sobra-sobra na para sa akin. Minsan, naisip ko sana ay panaginip lang lahat. Nais kong ibalik ang dati, bago pa nangyari ang lahat. Gusto kong mabuhay ulit, parang sa mga nobela! Ayaw kong mawala ang aking ama. Ayaw kong maging galit sa kanya. Wala akong ibang gusto kundi ang magkaroon ng ama. Sino nga ba ang makapagbabalik sa akin ng aking ama?"Tulad ng isang bata, umiyak si Isadora. Tilang irrational ang kanyang nararamdaman. Hindi siya nagsalita tungkol sa kanyang galit sa ama o sa mga pagkukulang nito sa kanya. May kasabihang, ang masamang kabataan ay nagdadala ng sugat sa buong buhay, habang ang masayang kabataan ay nagbibigay lunas sa buhay ng isang tao. Iyan nga ang totoo para s

Malinaw sa kanyang mukha na kakagising lamang niya mula sa kanyang mga putol-putol na alaala pagkatapos uminom. Naalala niya na siya ang kasama ni Aino kanina."Hindi ba... hindi ba kakausap mo lang sa telepono ang iyong anak kanina?" Namutla si Maysun."Oo! Pero nasaan siya ngayon? Saan mo dinala ang anak ko? Kasama ka ba sa pamilyang Kemp? Ang kanilang munting prinsesa? Kung hindi ko matagpuan ang anak ko, sisiguraduhin kong mabigyan kita ng masamang parusa!""Sige lang!" Bigla na lamang umiyak si Maysun.Ito ang tinuro sa kanya ni Rose bago siya pinadala para alagaan si Sebastian. "Hindi gusto ni Sebastian ang mga babaeng sobrang sumusunod sa kanya. Hindi kailanman sumuko si Sabrina kay Sebastian! Kaya dapat tandaan mo na kailangan mo siyang sagutin nang tama, labanan siya, at huwag matakot na baka patayin ka niya."Pagkarinig kay Rose, kinagat ni Maysun ang kanyang labi. "Narinig ko... na marami na siyang pinatay. Natatakot ako..."Pinagalitan siya ni Rose. "Bakit ka natatako

"Alam mo...ang baho mo." Ang salita ni Sebastian ay malabo.Napatahimik si Maysun."Karaniwan, totoo na talagang...konting mga babae lamang ang...lumalabas sa harap ko kapag sila'y mabaho...wala talaga."Pagka-sabi noon, sinuka ni Sebastian ng dalawang beses, at pagkatapos ay itinuloy, "Sa lahat ng mga babae na nakita ko, palaging nakaayos. Malakas ang amoy ng kanilang pabango na sapat upang magdulot ng kati sa ilong ng iba. Ngunit ikaw...ikaw..." Tiningnan si Maysun ni Sebastian na parang wala sa sarili. "Ikaw...iba ka. Ikaw ay lubos na kabaligtaran ng mga babaeng iyon...Ang baho mong dala...sapat upang mangamoy ng sampung kilometro kung tayo'y kontra hangin."Napatahimik si Maysun. Sa sandaling iyon, gusto niyang umiyak. Ah! Ang demonyong lalaking ito! Napakahiya, ngunit wala siyang magawa kundi tiisin at patuloy na makinig."Ikaw lang...ang tanging isa sa mundo...na may lakas ng loob na...lumabas sa harap ko na may baho."Ang ngiti ni Maysun ay mas masahol pa sa pag-iyak. Kahi

"Sige, Madam Ford. Mauuna na po ako. Kung mayroon kayong utos, tawagan niyo nalang po ako. Laging handa ang inyong lingkod," masunuring sabi ni Maysun. Siya ay ang munting prinsesa ng pamilya Kemp sa Kidon City, ngunit kailangan niyang magpakumbaba tulad ng isang kasambahay sa harap ni Rose. Hindi ito naging problema kay Maysun, sa kanya'y ito ay sulit na sulit. Lumabas siya sa kwarto ni Rose at tinawagan si Lily. "Lily, nasaan ka? Hinahanap kita. May magandang balita ako para sayo."Sa kabilang dulo, si Lily ay naliligo sa likuran ng Tahanan ng Ford. Paulit-ulit siyang naglinis, ngunit matindi pa rin ang masamang amoy ng kanyang katawan."Naliligo ako. Halika dito," iritadong sagot ni Lily."Sige! Pupunta na ako diyan." Binaba ni Maysun ang tawag at diretsong lumakad papuntang likod ng bahay.Sundan ni Aino si Maysun nang hindi nito alam. Itinaas ni Aino ang kanyang ulo upang tignan sina Yvonne at Ruth. "Tita Ruth, Tita Yvonne, sigurado ba kayong ito ang makakaligtas sa aking ina?

Hindi talaga mahilig uminom si Sebastian, pero kinailangan niyang gawin ito para matakpan ng bahagya ang lungkot niya. Hindi siya lasing at nasa wisyo pa rin siya, pero para makasigurado, nagpahanda nalang din siya kay Kingston ng gamot para sa hangover. Hindi niya inaasahan na mag aalala ng ganun sakanya si Aino kaya lalo siyang nabilib sa anak. Maganda talagang may pamilya. Sa buong Ford Residence, ang kanyang lolo, lola, at ama, bagamat may malalim silang kaugnayan sa dugo, wala sa kanila ang totoong naging pamilya sa puso ni Sebastian, lalo na ang kanyang tunay na ama. Gaano man, si Aino ay itinuring ding apo ni Sean, ngunit ginamit ni Sean ang kabutihan ni Aino at Sabrina upang lokohin ang mag-ina. Bilang resulta, naging bihag si Sabrina!Sa tuwing naiisip ito ni Sebastian, lubos niyang kinamumuhian si Sean. Kinamumuhian niya ang kanyang pamilya! Kinamumuhian niya ang bawat isa sa pamilyang ito! Hindi talaga gusto ni Henry si Sebastian simula pa noong bata pa siya, at may punto