Malinaw at malinaw ang pananalita niya. Si Jackson ay isang tulala kung hindi niya ito maiintindihan. Makikita ang lungkot sa ilalim ng kanyang mga mata habang siya ay nagpapanggap siya na wala siyang pakialam. "Oo naman, all the best para inyong mga babae. Huwag niyong kalimutan na magpaalam sa akin, ang tao na naging parte ng nakaraan niyo, bago kayo umalis."Tumawa si Tiffany dahil akala niya nagbibiro si Jackson. Gayunman, iba sina Tiffany at Jackson. Ang isa ay gumagawa ng resolusyon habang ang isa naman ay nirerespeto ang resolusyon.Pagkatapos ng hapunan, nagsimulang maglinis ang dalawang babae. Biglang nagsalita si Jackson. "Oo nga pala, Arianne, hindi ba sinabihan mo ako na ibigay ni Mark ang pusa sayo? Sinabi niya na hindi niya ito ibibigay."Agad na naguluhan si Arianne. "Bakit hindi? Pinagbawalan niya akong itago ang pusa noon. Hindi niya nga rin gusto ito. Bakit hindi niya ibabalik sa akin ang pusa?!"Mabilis na sumagot si Jackson, "Huwag kang magalit sa akin, ako lang

Sa kanilang pagdating sa isang bagong city, sina Arianne at Tiffany ay ginugol ng kalahating araw para subukang maghanap ng isang matutuluyan. Pagkatapos ay ginugol nila ang pangalawang kalahati sa dekorasyon ng kanilang maliit na bahay. Nakangiti sila sa oras na napahiga anv dalawa mula sa pagod sa kanilang bagong set up na kama. Binaling ni Arianne ang kanyang ulo sa gilid, tiningnan si Tiffany at tinanong, "Okay lang ba sayo na iwan ang nanay mo nang mag-isa?" Nag-pause si Tiffany at sinabi, "Medyo nag-aalala ako, pero okay lang hangga't mananatili kaming nag-uusap sa bawat isa. Medyo malayo tayo at nakahanap tayo ng isang city na hindi masyadong malaki o masyadong maliit. Ang nanay ko ay hindi magiging interesado sa pagbisita sa akin. Sinabi ko sa kanya na nandito ako para magsimula ng isang negosyo at gusto kong mag-travel sa buong mundo, kaya hindi niya ako guguluhin. Ikaw naman ... Sa palagay mo magpapadala ba si Mark ng isang tao para bantayan ka?” Ngayon na nabanggit niya

Nagawa ni Arianne na ayusin ang kanyang emosyon sa oras na bumalik siya sa shop. Binati siya ni Tanya Anderson, ang staff na in-charge sa delivery, "Naging mabagal ba ako, Ari?" Nagulat si Arianne. Matagal bago niya mapagtanto ang ibig sabihin ni Tanya. "Hindi, nagkataon lang na mayroon akong libreng oras, kaya tinulungan kita sa isang delivery. Okay lang, bumalik ka sa trabaho. Papasok ako sa kusina." Si Tanya ay ipinanganak at lumaki sa city na ito. Ang financial situation ng kanyang pamilya ay hindi masyadong mahusay, kaya't hindi niya natuloy ang kanyang pag-aaral pagkatapos makapasok sa university. Sa halip, nagsimula siyang magtrabaho sa murang edad. Meron siyang ulyanin na lolo sa bahay at humble rin siya. Siya ay masayahin at medyo maganda ang kanyang hitsura, kahit na siya ay medyo maitim dahil sa patuloy na paglipat. Mas masigasig si Tanya kumpara sa ibang empleyado, si Regina McKaren, na in-charge sa customer service. Hindi nakapagtapos si Regina ng high school at nagt

Hindi mapigilan si Tiffany na makipag-away sa kanya sa harap ng entrance ng tindahan. Maaapektuhan nito ang negosyo, kung tutuusin. Inilabas niya ang kanyang sahod at binilang ang lahat sa harap niya at sinabi, "Ito ang buong halaga." Gayunpaman, hindi nasiyahan si Regina dito. "Ayan na yun? Niloloko mo ba ako? Malinaw na hindi ito tama!" Inilabas ni Tiffany ang daily timesheet at itinulak sa harap niya, "Tingnan mo ito ng maigi. Nabanggit ko ito noong una kang pumasok dito, mababawasan ang sahod kapag late ka. Palagi kang late araw-araw. Hindi na nga kita sinisingil para sa mga dessert at inumin na iyong kinakain ng libre sa amin. Mayroon pa bang ibang bagay na hindi mo kinakatuwa? Kung gusto mong gumawa ako ng isang mas detalyadong calculation, kailangan mong bayaran ako!" Sobrang naguluhan si Regina, "Marami kayong natitira na pagkain at itatapon mo ang mga ito kaysa hayaang kainin ng iyong sariling mga tauhan? Ano ang kinakain ko?" Si Tiffany ay hindi pa nakikilala ang sinu

Sa wakas ay napagtanto ni Tiffany, "Oh... Sa palagay ko alam ko kung sino ang nagpadala nito. Saka ayoko rin ito. Iiwan ko rin ang akin." Maraming mga stalls ang nakasara sa market habang Pasko. Regular na namimili si Arianne ng mga sangkap dito at nakabukas ang stall ng isang may-ari na kakilala ni Arianne. Matapos mapili ang kanyang mga item at magbayad, biglang naglabas ang may-ari ng stall ng isang itim na plastic bag, “Ito, mahirap para sa dalawang babae na mag-isa sa panahon ng Pasko. Inuwi ito ng aking anak mula sa ibang bansa. Kunin mo ito, regalo ko ito sayo." Napansin ng instinct ni Arianne na ito ay hindi siguro masyadong mahal. Matapos ang pagtanggi ng ilang beses, sa huli ay tinanggap niya ito. Nang magbayad na sila at umalis, lumingon si Tiffany at tiningnan muli ang kanilang paligid. "Kakaiba ito. Nag-iimpake na ang lahat para umuwi matapos nating bumili." Tumalikod si Arianne para tumingin din. Ito ay totoo. Maaga pa, ngunit ang may-ari ng shop na binigyan sila