Nawawala ang isip ni Arianne. Bigla siyang umalis sa Tremont Estate at ngayon ay hindi sigurado kung saan siya pupunta, "Hindi… Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko... Ihatid mo na lang ako sa isang hotel. Kukunin ko ang aking bagahe sa bahay ni Tiffany at mananatili sa isang hotel sa ngayon."Nakatikom ang bibig ni Jackson. Huminto siya sa pag-iisip saka nag-suggest kay Arianne, "Manatili ka muna sa bahay ko. Mapanganib para sayo na manatili sa isang hotel nang mag-isa. Mukhang hindi ito okay pero ito lang ang pinakamahusay na ideya na mayroon tayo, lalo na sa lahat ng nangyayari."Tumango siya. Ayaw niyang bigyan pa ng problema si Jackson sa oras na tulad nito. Kung may mangyari man sa kanya sa hotel, mag-aalala din si Jackson tungkol sa kanya.Sa Tremont Estate, tumayo si Mark sa harap ng mga French window sa sala, pinagmamasdan si Arianne habang sinusundan niya si Jackson sa kanyang kotse saka nawala ang mga ito sa kanyang paningin. Matagal niya silang tiningnan. Sa oras na ito

Umiling siya sa kawalan ng pag-asa habang ang luha ay bumagsak mula sa mga sulok ng kanyang mga mata at nabasa ang kama. "Huwag mo akong hawakan... Huwag mo akong hawakan!"Tinaas ni Ethan ang kanyang baba at pinilit na tumingin sa kanya. “Dapat matagal na natin itong ginawa. Pwede ba nating ayusin ang mga regrets natin? Pagkatapos ng kalahating buwan, pakakawalan kita kung gusto mong umalis. Kung pipiliin mong manatili, magpapakasal tayo. Hindi kita pipilitin, pero ang aking pasensya ay limitado din. Alam ko na natrauma ka sa lahat ng nangyari ngunit dapat kang magtagumpay sa mga kinatatakutan mo. Tinutulungan din kita!"Sa mga mata ni Tiffany, walang duda si Ethan na isang baliw. Si Ethan mismo ang gunawa ng mga bagay para ma-trauma siya ng sobra at ngayon gusto niyang gawin ang parehong bagay sa kanya para ayusin ang mga regrets nila. Hindi lang iyon, gusto pa niyang pakasalan si Tiffany. Nababaliw na ba siya dahil kay Tiffany?Naluluhan si Tiffany, "Hindi ako na-trauma... Wala a

Nakangiting tumango si Tiffany saka pumasok sa banyo. Hinubad niya ang itim na silk sleepwear at itinapon ito sa basurahan na may kasuklam-suklam na hitsura. Hindi na niya napanatili ang ngiti sa kanyang labi. Nung nag-iisa na lamang siya ay naipahayag niya ang kanyang kalungkutan at hinayaang tumulo ang luha niya.Pinunasan niya ang kanyang balat hanggang sa magsimula itong mamula bago magsuot ng pantulog at matulog sa guest room. Pinatay ni Arianne ang ilaw at niyakap siya. “Tiffie, nakita ko ang mga pasa sa katawan mo. Sinaktan ka ba ni Ethan? Hindi mo kailangang sabihin sa akin kung hindi ka komportable. Tapos na ang lahat."Sa kadiliman, pilit na pinigilan ni Tiffany ang kanyang luha. "Wala naman akong kailangang sabihin... dahil... wala talagang nangyari. Nagalit lang si Ethan dahil hiniwalayan ko siya at gusto niya akong balikan. Kung hindi mo ako natagpuan, paaalisin niya na agad ako sa loob lamang ng ilang araw. Sobrang pagod na ako, matulog na tayo."Halos hindi nakatulog

Sinabi ni Helen na may malamig na ekspresyon sa kanyang mukha, "Aery, isipin mong maigi ang mga lumalabas sa bibig mo. Tinuro ko sayo kung paano kumilos at tratuhin ang iba mula pa noong bata ka. Bakit ang sama pa rin ng bibig mo? Pinapasok ko kayong dalawa ngayon para magkaroon kayo ng oras na manirahan kayo dito. Nakipaghiwalay na ako kaya wala na akong kinalaman kay Jean. Ligal ka ring nasa hustong gulang at nag-aaral ka pa. Ayaw kitang alagaan habang buhay, pero ang magbabayad ng kalahati ng iyong living expenses at tuition fees. Maliban doon, wala na. Jean, dapat ka na ring maghanap ng trabaho. Hindi ako magiging ganap na responsable para sa mga panggastos kay Aery at hindi rin ako ang magbabayad para sayo!"Ang iniisip lamang ni Aery ay ang buhay na komportable habang nakasalalay sa kanyang ina, ngunit si Jean ay nasa tamang pag-iisip na ngayon. Ang ugali ni Helen ay matigas. Walang lugar para pagusapan pa ito. Walang kahihiyan na ipinaglaban ni Jean ang benepisyo na makukuha ni

Tumango si Arianne. "Yeah, sabi ni Tiffie na aalis siya kasama ko. Plano naming magsimula ng isang dessert shop, pero hindi pa kami sigurado. Kung nabigo kami, maghahanap kami ng trabaho at pakakainin ang aming sarili."Nawala ang ngiti sa mukha ni Jackson nang marinig niya na aalis na rin si Tiffany, "Oh... Naisip niyo ba kung saan kayo pupunta?"Umiling si Arianne. "Hindi pa. Hindi kami nagmamadali. Masyadong biglaan ito at hindi pa kami masyadong nakagawa ng desisyon. Tama, pwede mo bang sabihin kay Mark na ibalik sa akin si Rice Ball? Kailangan kong dalhin siya sa akin; Ayaw ito ni Mark."Biglang naisip ni Jackson na nakakaawa ang kanyang matalik na kaibigan. Hindi siya mas mahalaga sa pusa para kay Arianne. "Hindi mo naisip na kunin rin ang lalaki? Ang pusa lang?"Seryosong sumagot si Arianne, “Huwag ka nang magbiro. Ayokong na siyang makasama sa buhay ko. Hindi ko isasapubliko na inosente ang aking ama at hindi ko siya kakasuhan para imbestigahan muli ang kaso para ilantad si