ในที่สุดผู้อาวุโสซิมเมอร์ก็พูดออกมาอย่างลังเลว่า “แมนดี้ เราบอกเธอไปก่อนหน้านี้ว่าเธอไม่มีความสัมพันกับตระกูลเราอีกต่อไป แต่ถึงแม้เราจะเย็นชากับเธออย่างนั้น ฉันหวังว่าคุณจะช่วยเราเป็นครั้งสุดท้าย!”

“หลังจากนี้พวกเราจะไม่ไปยุ่งวุ่นวายทะเลาะกับเธออีกต่อไป!”

แน่นอนว่าผู้อาวุโสซิมเมอร์พยายามหลอกล่อใช้ความกตัญญูของเธอ

แมนดี้ไม่อยากแม้แต่จะสบตากับพวกเขา แต่เธอก็ดูอ่อนลงหลังจากได้เห็นท่าทางที่น่าสงสารของผู้อาวุโสซิมเมอร์

“หนูช่วยคิดหาทางออกให้ได้ แต่ขึ้นอยู่กับคุณปู่ว่าคุณปู่จะทำตามไหม”

“ดี บอกมาสิ!”

ดวงตาของผู้อาวุโสซิมเมอร์เป็นประกาย

จากนั้นเธอก็หายใจเข้าลึก ๆ แล้วตอบว่า “ทุกคนขายของขวัญทุกอย่างแล้วเอาเงินมาแบ่งแล้วใช้มันซื้อรถซื้อบ้าน ใช่ไหมคะ?”

“ขายทุกอย่างที่ซื้อมาซะ แล้วดูว่ารวบรวมเงินได้ทั้งหมดเท่าไหร่ เราไว้หาวิธีหาเงินส่วนที่เหลือกันอีกที!”

ควินน์เป็นคนแรกที่เดือดดาลด้วยความโกรธออกมาทันทีที่เธอได้ยินคำแนะนำนั้น

“แมนดี้ เธอหมายความว่ายังไง? อยากให้พวกเราออกไปนอนข้างถนนงั้นเหรอ?!”

“เธอรู้ดีกว่าฉันว่าเธอได้รถและบ้านมาจากที่ไหน มันไม่ได้เป็นของเธอมาตั้งแต่แรก เป็นเรื่องปกติอยู