เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น

แมนดี้และครอบครัวของเธอขับรถไปที่คฤหาสน์ซิมเมอร์

พวกซิมเมอร์ทั้งหมดรวมตัวกันที่ห้องโถงของคฤหาสน์ พวกเขาได้รับข่าวเมื่อวานนี้

ในวันนี้สกายคอร์ปอเรชั่นจะถึงหน้าประตูบ้าน พวกเขากังวลจนนอนไม่หลับ

“จบแล้ว! วันนี้สกายคอร์ ปอเรชั่นคงเสียบหัวประจานเราแน่!”

“เฮ้อ ตรรกะบ้าบออะไรเนี่ยที่จะให้เราคืนของขวัญทั้งหมด?! มันก็แค่ของขวัญ! มันสมควรที่จะเป็นของ ๆ เราแล้ว นั่นเพราะเขามอบให้เรา!”

“ใช่! เราไม่ได้ขอด้วยซ้ำ พวกเขาส่งมาให้เราเอง! ใจร้ายเกินเหลือเกินที่จะเอาของขวัญทั้งหมดนี้กลับคืนไปตอนนี้!”

พวกซิมเมอร์ทุกคนรู้ว่าเหตุผลอะไรที่สกาย คอร์ปอเรชั่นมาในวันนี้ แต่พวกเขาไม่รู็สึกเต็มใจเลยสักนิด

ตระกูลพวกเขาคงจะพังทลายลงทันทีถ้าพวกเขาพยายามคืนของขวัญกลับไป

ของขวัญบางชิ้นถูกขายไปแล้วในราคาถูก ๆ พวกเขาจะต้องจ่ายเงินสิบเท่าของราคาที่ขายได้เพื่อซื้อของขวัญเหล่านั้นกลับมา

ในขณะนั้นควินน์เดินเข้ามาทางประตูด้านข้างอย่างเงียบ ๆ ใบหน้าของเธอปูดบวมเหมือนหมู

ผู้คนต่างตะโกนใส่เธออย่างเย็นชาเมื่อสังเกตเห็นว่าเธอกำลังย่างกรายเข้ามา

“มันเป็นความผิดของเธอควินน์! ถ้าเธอไม่พูดว่าของขวัญนั้น