โรซาลีรู้สึกผิดหวังในตัวฮาร์วีย์เล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ได้โพล่งปากว่าอะไรเขาออกไป เธอกลับเพียงพูดอย่างเย็นชาว่า “ฮาร์วีย์ ฉันเคยไม่เชื่อในตัวคุณมาก่อน แต่คุณได้พิสูจน์ว่าคุณเองมีความสามารถจริง ๆ ”

“ตอนนี้ฉันอยากจะรอดูว่าคุณสามารถทำได้ตามที่พูดหรือเปล่า พิสูจน์ว่าคุณพูดจริงและมีความสามารถจริง ๆ !”

บรูซหัวเราะอย่างเย็นชา

“ในเมื่อโรซาลีอยากจะดู ฉันก็อยากจะรอดูเหมือนกัน”

“ถ้านายได้เข้ายึดตระกูลยอร์กได้ ฉันจะยอมเป็นหัวหน้าทีมรักษาความปลอดภัยของนายแน่นอน ได้โปรดให้โอกาสผมได้เป็นหัวหน้าทีมรักษาความปลอดภัยด้วยนะครับท่านประธานยอร์ก!”

ฮาร์วีย์จะทำตามที่เขาพูด

เขามองสำรวจบรูซ “เอาล่ะ ร่างกายผอมบางแบบคุณดูไม่เหมาะกับหัวหน้าทีมรักษาความปลอดภัย แต่นั่นเพราะผมสัญญากับคุณแล้ว ผมให้โอกาสคุณได้ตำแหน่งนี้แน่นอน”

“อย่าลืมไปที่สำนักงานตรงเวลาด้วยล่ะ”

บรูซถึงกับอทนไม่ได้อีกต่อไป

เขาไม่อยากจะล้อเล่นบ้า ๆ กับฮาร์วีย์อีกต่อไปแล้ว

ในสายตาของเขาฮาร์วีย์เป็นเพียงแค่ตัวตลก

‘มันเกินที่จะจินตนาการว่าเขาจะหลอกตัวเองมาถึงจุดนี้ได้’

‘น่าสมเพชสิ้นดี’

ถ้าบรูซยังอยากจะเหยียบย่ำฮาร์วีย์ ในตอนนี้ฮาร์วีย์คงหายไปจาก