“ผมดูเหมือนผีหรือเปล่าล่ะ?”

ฮาร์วีย์เดินเข้าไปในห้องโถงที่เต็มไปด้วยผู้คนที่หวาดกลัวที่กำลังจ้องมองมาที่เขา และหยุดอยู่ตรงหน้าแซ็ค

แซ็คตัวสั่นและเอื้อมมือไปสัมผัสมือของฮาร์วีย์ เขาพูดตะกุกตะกัก “ตัวอุ่น? แกยังมีชีวิตอยู่? เป็นไปได้ยังไง?”

ฮาร์วีย์ตอบอย่างเย็นชาว่า “ดูเหมือนว่าคุณอยากให้ผมตาย”

“ฮะ? โอ้ ไม่นะ!” แซ็คปฏิเสธ เขาไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงกลัวรังสีที่แผ่ออกมาจากตัวของฮาร์วีย์

“ฮาร์วีย์!”

แมนดี้กลับมาได้สติทันทีที่ฮาร์วีย์ปรากฏตัว เธอรีบวิ่งเข้าไปกอดเขาแน่น

ฮาร์วีย์กอดเธอกลับและลูบหัวเธอ

“ผมทำให้คุณเป็นห่วง ผมควรจะกลับมาเร็วกว่านี้…”

“ไม่ ฉันดีใจที่คุณกลับมา…”

คนอื่นต่างเฝ้าดูก็รู้สึกรังเกียจกับฉากที่อบอุ่นหัวใจที่แสดงโดยทั้งสองคน

ผู้อาวุโสซิมเมอร์แทบจะหยุดตัวเองจากการสั่นเทาไม่ได้ เขามองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยสายตาสับสน

“เป็นไปไม่ได้! พวกซิลวาและช็อปเปอร์จะไม่ยอมให้คนอย่างแกรอดกลับมาแน่นอน!”

“ใช่! แกยังมีชีวิตอยู่ได้ยังไงถ้าพวกซิลวาอยากจะกำจัดแก? นี่มันเวทมนตร์คาถาอะไรเนี่ย!”

“แกสมควรตายไปซะดีกว่า!”

คนอื่น ๆ เริ่มพูดคุยกัน ในสายตาของพวกเขา ฉากตรงหน้าพวกเขานั้นไม่มีทางเป็นไป