“ได้สิ”

ฮาร์วีย์พยักหน้าตอบตกลง ตอนแรกเขาให้อีวอนน์ส่งรถมาที่นี่

แต่เขาคิด ๆ แล้วว่าตัวเองสั่งให้เธอทำงานให้ตลอด แต่ไม่ได้ทำอะไรด้วยตัวเองเลย เธอต้องทำงานให้เขาทั้งวันทั้งคืน

แล้วทาร่าเสนอให้เขาไปกับเธอ ก็คงจะไม่เป็นไรที่จะรับข้อเสนอของเธอ

ทาร่าแอบดีใจเมื่อฮาร์วีย์เข้ามาในรถของเธอ

ในสายตาของเธอ ฮาร์วีย์เป็นชายร่ำรวยและสุขุม

แม้ว่าจะมีคนร่ำรวยอยู่ย้างในเมืองบัควู้ดแห่งนี้ แต่ก็มีคนไม่กี่คน

คนรวย ๆ ก็ยังไปช้อปปิ้งในชุดนอนและรองเท้าแตะเหมือนกัน

นั่นเพราะพวกเขามีเงิน สิ่งที่พวกเขาทำย่อมเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว

จากนั้นรถก็ขับออกจากโรงรถอย่างเงียบ ๆ

ทาร่าถามอย่างสงสัยขณะขับรถว่า “ฮาร์วีย์ คุณไม่ได้เป็นแค่ลูกเขยที่เกาะพวกเขามาตลอดสามปีจริง ๆ ใช่ไหม?

“คุณกำลังวางแผนที่จะก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดด้วยแผนการที่ยิ่งใหญ่ใช่ไหม?”

ฮาร์วีย์แปลกใจเล็กน้อย นั่นเป็นครั้งแรกที่มีคนสงสัยว่าเขาอยู่ที่ไหนมาในช่วงสามปีที่ผ่านมา

นานแล้วที่ไม่มีใครถามคำถามนี้

“ใช่ ผมทำธุรกิจเล็ก ๆ ”

ฮาร์วีย์ไม่ตอบคำตอบที่ชัดเจน

“คุณทำธุรกิจเล็ก ๆ แบบไหนในช่วงสามปีที่ผ่านมา? คุณใช้จ่ายเงินสามสิบล้านดอลลาร์ได้ยังไง?”

แม