“หุบปากซะ! ฉันไม่อยากฟังเรื่องจินตนาการที่ไร้ความจริงพวกนี้!”

“ฮาร์วีย์ คุณอายุเท่าไหร่แล้ว? ยังคิดว่าตัวเองยังคงเป็นเด็กสามขวบหรือไง?”

“เราอยู่ในความเป็นจริงหน่อยไม่ได้หรือไง?”

“แม้ว่าคุณไม่มีอะไร ตราบใดที่คุณก้าวทีละก้าว ฉันเชื่อว่าคุณทำได้!”

แมนดี้ ซิมเมอร์ ถอนหายใจ

ฮาร์วีย์ ยอร์กอ้าปากแต่ไม่รู้จะพูดอะไร

ในครั้งนี้ แมนดี้จะไม่เชื่ออะไรก็ตามที่เขาพูด

แมนดี้ดึงสูทออกจากตู้เสื้อผ้า “ฉันซื้อนี่มาให้คุณ ไว้ใส่วันพรุ่งนี้และไปงานเลี้ยงตระกูล”

“ฉันจะขอร้องปู่ของฉันและขอให้เขาให้โอกาสคุณอีกครั้ง!”

“แต่คุณต้องจำไว้ว่าคุณจะบ้าเหมือนวันนี้ไม่ได้ เข้าใจไหม?”

ฮาร์วีย์ถอนหายใจและพูดว่า “โอเค ผมจะเชื่อฟังคุณ”

เขารู้สึกช่วยไม่ได้หลังจากกล่าวแบบนี้ด้วยเหมือนกัน

ในนิอัมมี่ เขาเคยพูดว่าเขาเป็นซีอีโอของยอร์ก เอ็นเตอร์ไพรส์ แต่แมนดี้ปฏิเสธที่จะเชื่อเขา

ตอนนี้ที่เขามาที่บัควู้ด เขาพูดว่าเขาจะปกป้องตระกูลซิมเมอร์ แมนดี้ก็ยังคงไม่เชื่อเขา

ไม่ใช่แค่แมนดี้ที่ไม่เชื่อเขา แต่ทั้งตระกูลซิมเมอร์ต่างไม่เชื่อเขาด้วยเช่นกัน

ฮาร์วีย์พูดไม่ออกจริง ๆ

***

คืนที่เงียบสงัดคืนหนึ่ง

เช้าตรู่ในเช้าวันถัดไ