แต่ถึงกระนั้นแดเรียลก็ยังทำเมินเฉยต่อคนในตระกูลนั้นอย่างสิ้นเชิง

เขารีบเดินไปอยู่ตรงหน้าฮาร์วีย์ ก่อนโค้งคำนับเขาอย่างให้ความเคารพ

“คุณยอร์ก!”

“คุณยอร์กเหรอครับ?!'

แดเรียลพูดด้วยเสียงไม่ดังแต่ก็ไม่ค่อย...

แต่คำพูดเหล่านั้นให้ความรู้สึกเหมือนมีระเบิดดังขึ้นในหัวของพ่อแม่เบย์เลอร์

เบย์เลอร์ก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากด้วย

บรรดาญาติ ๆ ต่างทำสีหน้าที่ดูไม่เชื่อเป็นอย่างมากในขณะที่มองดูฮาร์วีย์

'อะไรกันวะเนี่ย?'

'คุณยอร์กอีกแล้วเหรอ?'

'ลูกเขยที่เกาะเมียกินคนนี้น่าประทับใจจริง ๆ เหรอ?'

เบย์เลอร์ตัวแข็งทื่อ

“ซีอีโอแจ็คสัน! เขาเป็นแค่ลูกเขยที่เกาะเมียกินนะคะ!”

แดเรียลทำเมินเฉยต่อเบย์เลอร์อย่างสิ้นเชิง ในขณะที่เขาโค้งคำนับอยู่ตรงหน้าฮาร์วีย์อย่างนอบน้อม

“คุณยอร์ก! คุณซิมเมอร์!

“ผมไม่คิดว่าจะมาเจอคุณสองคนที่นี่! ช่างเป็นบุญของผมจริง ๆ!

“ผมรู้สึกเป็นเกียรติจังเลยครับ!

“ผมตื่นเต้นมากเลยเนี่ย!”

แดเรียลดีใจมากจนเขาต้องยิ้มกว้างอยู่ตลอดเวลา

ทุก ๆ คนในตระกูลลีต่างตกตะลึงเมื่อเห็นแดเรียลมีความสุขอยู่ตรงหน้าฮาร์วีย์

เบย์เลอร์อ้าปากค้างทันที เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรได้ในตอนนั้น

เธอไม่คิดว่าฮาร