อีวอนน์และเรย์ไม่ได้ชายตามองโนเอมิด้วยซ้ำไป พวกเขารีบเดินผ่านเธอไปโดยไม่เสียเวลาตอบคำถามของเธอเลย

เห็นได้ชัดว่าการทำเมินเฉยต่อคนแบบนั้นถือเป็นการเย้ยหยันอย่างเงียบ ๆ

เมื่อทั้งสองคนนั้นเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์ อีวอนน์ก็เผยให้เห็นรอยยิ้มจาง ๆ ในขณะที่เรย์ก็แสดงสีหน้าให้ความเคารพ

“นานแล้วนะ"

ฮาร์วีย์และอีวอนน์โอบกอดกันเบา ๆ

แค่การเคลื่อนไหวที่เรียบง่ายและใบหน้าอันงดงามของอีวอนน์ก็ทำให้เอลเลนต้องเปลี่ยนสีหน้าได้แล้ว เมื่อมาถึงตอนนี้เธอก็ไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าจะต้องรู้สึกยังไง

เธอไม่เข้าใจว่าทำไมผู้หญิงอย่างเคทีและอีวอนน์ถึงต้องให้ความเคารพฮาร์วีย์อย่างนั้นด้วย!

ท้ายที่สุดแล้วเขาเป็นเพียงผู้ชายที่เธอทิ้งไป!

ฮาร์วีย์เหลือบมองเรย์ก่อนจะพูดอย่างใจเย็นว่า "คราวหน้าคุณน่าจะหาข้อมูลมาก่อนนะว่าจะต้องทำงานร่วมกับใคร

“เพราะเราไม่อยากให้ใครก็ไม่รู้เข้ามาวุ่นวายในธุรกิจของเรา"

เรย์พยักหน้าเบา ๆ

“คุณพูดถูกครับ ผมไม่สามารถหยุดยั้งใครบางคนไม่ให้เอาเปรียบคนอื่นด้วยชื่อบริษัทของเราได้ นั่นเป็นความผิดของผมเองครับ

“นอกจากมาร่วมเฉลิมฉลองในการเปิดตัวธุรกิจของคุณแล้ว ผมก็มาที่นี่เพื่อเคลียร์ปัญหาบางอย่างด้ว