ฮาร์วีย์ยิ้มก่อนจะพูดว่า "ไม่เพียงแต่แกจะเป็นนักศิลปะการต่อสู้ที่ไม่มีความชำนาญในการต่อสู้แล้ว แกยังชอบหาประโยชน์จากผู้คนจำนวนมากอีกด้วย แกจะต้องทนทุกข์ทรมานไม่ช้าก็เร็ว ถ้าแกเจอกับคนที่แข็งแกร่งกว่าแก

“น้ำอมฤตสีเงินเป็นยาที่น่าทึ่งมาก แกอาจต้องการใช้มันในไม่ช้านี้

“ท้ายที่สุดแล้วการป้องกันคือยาที่ดีที่สุดนะ"

ฮาร์วีย์พูดด้วยท่าทีสบาย ๆ ราวกับว่าเขาไม่ได้กลัวการคุกคามของอาร์โลเลย

“เจอคนที่แข็งแกร่งกว่าเหรอ?”

อาร์โลหัวเราะอย่างเย็นชา

“แกกำลังขู่ฉันในขณะที่แกกำลังจะขายของสิ่งนี้ที่นี่น่ะเหรอ?”

อาร์โลใช้มือตบยาขี้ผึ้งขวดนั้นหล่นลงไปบนพื้น

“ฉันกำลังจะจัดการกับแกตอนนี้แล้ว! จำคำของฉันเอาไว้!

“ฉันจะเอายาของแกทาให้ทั่วตัวแกเลย! แล้วมาคอยดูกันว่ายาของแกจะใช้ได้ผลได้เร็วพอไหม!

“เขาอุตส่าห์แสดงความเคารพที่มอบยาให้กับแก! ใครทำให้แกกล้าพูดจาแบบนั้นเหรอ?!”

มีเสียงเย็นชาดังขึ้นมาแต่ไกลเมื่อมีคนกลุ่มหนึ่งเข้ามา

เหล่าสาวกพวกนั้นหันกลับมาตะโกนใส่คนพวกนั้นอย่างโกรธเกรี้ยว...

แต่พวกเขาตัวสั่นงันงกขึ้นมาทันทีเมื่อมองดูใกล้ ๆ พวกเขาไม่สามารถพูดได้แม้แต่คำเดียวเมื่อเข่าของพวกเขาเริ่มรู้สึกอ่อนแร