อีเดนคลานอยู่บนพื้นในขณะที่เอามือกุมหน้าไว้ แล้วชี้หน้าหาเรื่องฮาร์วีย์

“แก...แกกล้าดียังไงมาแอบโจมตีฉันอย่างนั้น?!” เขากรีดร้องในขณะที่กัดฟันแน่น

“ไอ้หน้าด้าน!”

เพียะ!

ฮาร์วีย์เหวี่ยงฝ่ามือไปข้างหน้าอย่างใจเย็น

“เป็นไงล่ะ? นี่ไม่ถือว่าเป็นการแอบโจมตีแกแล้วนะใช่ไหม?”

เพียะ!

“แกมีหน้ามาท้าดวลฉันทั้ง ๆ ที่ฝีมือแย่ขนาดนี้น่ะเหรอ?”

เพียะ!

“ฉันบอกแกแล้วไงว่าแกไม่มีสิทธิ์มาต่อสู้กับฉัน ทำไมแกถึงไม่เชื่อฉันตั้งแต่แรกล่ะ?

เพียะ!

“แกไม่มีสิทธิ์มาดูถูกประเทศของฉันด้วยมาตรฐานระดับนี้!

“แกไม่คู่ควรด้วยซ้ำไป!

“ฉันสั่งให้แกคุกเข่าไง! แกฟังไม่รู้เรื่องเหรอ?!”

ฮาร์วีย์ดูหมิ่นเหยียดหยามอีเดนอย่างไม่ลดละในขณะที่ตบหน้าอีเดนไปเรื่อย ๆ เหมือนแมวที่ตามตะปบเหยื่อไม่ยอมหยุด

อีเดนนอนกลิ้งไปรอบ ๆ หอฝึกยุทธก่อนจะกระแทกเข้ากับชั้นวางอาวุธที่ตั้งอยู่ตรงมุมห้อง

อาวุธจำนวนมากก็ตกลงมาบนตัวเขาทันที โดยกระหน่ำตีเขาซ้ำแล้วซ้ำล่า ช่างเป็นภาพที่ดูน่ากลัวเหลือเกิน

วาเลรี่พร้อมด้วยนายน้อยคนอื่น ๆ และสตรีผู้ร่ำรวยต่างรู้สึกงงงวย พวกเขาทั้งหมดต่างถอยหลังออกไปด้วยความไม่เชื่อเป็นอย่างยิ่งหลังจากเห็นภาพที่เกิดข