ฮาร์วีย์แอบถอนหายใจ ไม่น่าแปลกใจเลยที่เลขาถูกล้อเล่นแบบนี้

เพราะไม่มีผู้ชายคนไหนในโลกนี้ที่สามารถต้านทานหญิงสาวที่ดูไร้เดียงสาเช่นนี้ได้

หลังจากกวาดตามองเลขาคนนั้นแล้ว ฮาร์วีย์ก็ถามว่า "คุณคือ…?”

“ฉันชื่อฮาร์เปอร์ ไคลน์ค่ะ" เลขาคนนั้นตอบอย่างเขินอาย

ฮาร์วีย์พยักหน้า

“เอาล่ะ ใครเหรอที่พูดเรื่องน่าอายเหล่านั้นกับคุณ?

ฮาร์เปอร์ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง

“เขาคือริโก้ แพดโลว์ ผู้มีหน้าที่รับผิดชอบเรื่องการลงทะเบียนรับรอง เขาอาศัยอยู่ที่นี่ค่ะ

“มีคนบอกว่าเขาเป็นคนของตระกูลเดียวกับคนที่ดูแลสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้ค่ะ นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงทำตัวสูงส่งและทรงอำนาจต่อหน้าทุกคน

“ฉันได้ยินมาว่าคนที่มาลงทะเบียนโดยเฉพาะผู้หญิงที่มาจากต่างประเทศ จะต้องพบกับความลำบากก็เพราะเขา!

“ผู้ชายเสียเงิน...ส่วนผู้หญิงก็เสียตัว...”

ฮาร์เปอร์รู้สึกกังวลและหวาดกลัวมาก

เธอต้องการทำงานที่ฮาร์วีย์สั่งมาให้ออกมาดีที่สุด...

แต่เธอรับไม่ได้ที่ต้องยอมเปลืองเนื้อเปลืองตัวเพื่อทำอะไรแบบนี้ เธอยังไม่เคยมีความรักมาก่อนเลย

“คุณกำลังบอกว่าเขาเป็นสมาชิกของตระกูลแพดโลว์...

ฮาร์วีย์ยิ้ม

“ไม่น่าแปลก