ฮาร์วีย์ทำเมินเฉยต่อสารวัตรหญิงคนนั้น แล้วเหลือบมองคุณย่าคอบบ์อย่างใจเย็น

“รอไปก่อนเถอะครับคุณย่าคอบบ์

“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับผมตั้งแต่แรกแล้ว แต่...

“คุณบีบบังคับให้เพื่อนของผมแต่งงาน พยายามวางยาพิษผู้อาวุโสคอบบ์ แล้วจะจับผมเข้าไปอยู่ในคุกด้วย

“ผมจะจดจำเรื่องทั้งหมดนี้เอาไว้"

ฮาร์วีย์มีสีหน้าเคร่งขรึม

“เมื่อผมได้ออกมาจากสถานีตำรวจเมื่อไหร่ ผมจะตอบแทนคุณเป็นร้อยเท่า

“ผมจะทำให้ตระกูลของคุณต้องล่มสลาย และจะบังคับให้คุณหักขาอีเดนเป็นการขอโทษด้วย!”

ฮาร์วีย์ไม่สนใจที่จะจัดการกับคนโสโครกอย่างอีเดนด้วยตัวเขาเอง

ฉะนั้นการใช้เวลาแก้แค้นตระกูลคอบบ์อย่างไม่รีบเร่งจึงเป็นวิธีที่ดีที่สุดสำหรับฮาร์วีย์

“แกอยากให้คุณย่าคอบบ์หักขาฉันเหรอ?! เมื่อกี๊แกพูดอะไรของแกวะ?”

อีเดนทำเสียงเยาะเย้ยด้วยท่าทีหยิ่งผยอง

“แกควรคิดหาวิธีออกจากคุกจะดีกว่านะ!

“ในที่สุดแกก็จะได้รู้ซะทีว่าการมาปีนเกลียวกับตระกูลคอบบ์นั้นจะส่งผลยังไงหลังจากนั้น!”

คุณย่าคอบบ์นั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างสงบ แล้วกระแทกไม้เท้าลงบนพื้น

“แกจะต้องคุกเข่าอยู่ต่อหน้าฉันในไม่ช้านี้...เคทีและฮาร์วีย์" เธอพูดหลังจากทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นช