หลังจากมองคอรี่ ยอร์กอย่างเย็นชา เล็กซี่ ยอร์กก็พูดว่า “นี่พี่กำลังจะบอกว่าวินซ์ และฉันต้องรับผิดชอบต่อการสูญเสียของพี่เหรอ?

“เพราะว่าเราไม่ได้ให้ข้อมูลที่ถูกต้องกับพี่ เพราะงั้นพี่ถึงต้องเผชิญหน้ากับความทุกข์ทรมานเพราะมันใช่ไหม?”

“ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น” คอรี่ตอบอย่างเย็นชา

“ฉันแค่จะบอกว่าถ้าเรามีข้อมูลที่ถูกต้อง ครั้งนี้เราอาจจะได้เปรียบ

“มาถึงจุดนี้แล้ว จะโทษคนอื่นไปก็เปล่าประโยชน์

“เราต้องโทษที่ไอ้สารเลวนั่นที่หัวดีเกินไป และต้องโทษนางสารเลวนั่นด้วยที่สมคบคิดกับศัตรู!”

“นี่เป็นความผิดของผมเอง พ่อ”

วินซ์ซึ่งเงียบงันตลอดเวลาเอ่ยปากขึ้นในที่สุด เขาเดินไปหาคอรี่และโค้งคำนับเล็กน้อย

“ผมประเมินทั้งฮาร์วีย์และควินนี่ต่ำไป

“ผมเอาแต่คิดว่าผู้หญิงคนนั้นรู้แค่วิธีการฆ่าและหลังจากไปอยู่ในล็อกซัส หุ้นส่วนจำกัดก็คงต้องถูกควบคุมเอาได้ง่าย ๆ…

“ผมไม่คิดเลยว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

“ทั้งฮาร์วีย์และควินนี่ต่างไม่ใช่คนที่เราจะรับมือได้ง่ายเลย!

“ผมรู้ว่าพ่อยังโมโหอยู่ แต่พ่อกับคุณน้าไม่ควรทะเลาะกันตอนนี้

“ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของฮาร์วีย์และควินนี่

“และเป็นความผิดของผมด้วย

“แต่นี่ไม่ใช่