ปัง!

เอ็ดวิน เมนโดซาก้าวไปข้างหน้าและเหยียบหัวของสุนัขดำเอาไว้

“คุณยอร์กอนุญาตให้แกออกไปได้แล้วงั้นเหรอ?” เอ็ดวินอุทานอย่างใจเย็น

เห็นได้ชัดว่าในสายตาของเอ็ดวิน หากคนพวกนั้นคิดจะต่อกรกับฮาร์วีย์ ยอร์ก พวกเขาจะต้องประสบกับความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่

ไม่มีใครเข้านอกออกในได้ตามอำเภอใจ

สุนัขดำยังคงดิ้นรนอยู่บนพื้นในขณะที่หัวของเขาปักแน่นอยู่กับพื้น เขาพยายามเงยหน้าขึ้นเพื่อจ้องมองฮาร์วีย์ในขณะที่ตะโกนใส่อีกฝ่าย

“กล้าดียังไงมาทำร้ายฉัน ไอ้เด็กเมื่อวานซืน!

“แกไม่รู้หรอกว่าฉันมาจากแก๊งบรีวู้ด?!

“แกไม่รู้เหรอว่าฉันเป็นลูกน้องที่แครอล ปาร์คเกอร์ไว้ใจที่สุด!

“แกเคยคิดไหมว่าการไม่เคารพและทำร้ายฉันแบบนี้จะเกิดอะไรตามมา!”

ฮาร์วีย์ยืนขึ้นและเดินไปหาสุนัขดำพร้อมกับแสดงความสนใจ

"มีสมองหรือเปล่า? ช่วยใช้สมองสักหน่อยได้ไหม?

“มาถึงขั้นนี้แล้วยังทำตัวอวดดีอีกเหรอ?

“ฉันทำให้คนของนายพิการไปตั้งเท่าไหร่แล้ว นายยังกล้าถามฉันอีกเหรอ?

"อะไรนะ? ถ้าฉันไม่รีบฆ่านายเสียตั้งแต่ตอนนี้ ก็เท่ากับว่าฉันไม่เคารพแก๊งนายใช่ไหม”

“ฉันเคยประสบพบเจอกับผู้คนในฮ่องกงและลาสเวกัสมามากมายตลอดชีวิตการทำงานของฉัน แกเป็นคนแรกท