หลังจากตะโกนใส่คิโนชิตะ อากิก็มีสีหน้าเคร่งขรึม

“คืนนี้ผมทำให้คุณขุ่นเคืองใจ คุณยอร์ก แต่คุณก็ตบหน้าผมไม่หยุดนี่ คุณได้ชื่อเสียงของตัวเองกลับคืนมาแล้ว!

“ผมจะไม่ติดใจเอาความในเรื่องนี้อีก แล้วผมก็หวังว่าคุณจะทำแบบเดียวกันและลืมมันไปให้หมด!

“ผมจะยืนก็ต่อเมื่อคุณออกไปจากที่นี่เท่านั้น!”

อากิมองฮาร์วีย์อย่างเคร่งขรึมราวกับว่าเขากำลังเจรจากับอีกฝ่าย

“จากนี้ไป เราจะต่างคนต่างอยู่ราวกับไม่เคยพบกันมาก่อน! คุณคิดว่าดีไหม?"

อากิรู้สึกว่าเขาค่อนข้างผ่อนปรนให้แกอีกฝ่ายแล้ว ถึงเขาจะปล่อยให้ฮาร์วีย์ไปหลังจากถูกตบหลายครั้งแล้วก็ไม่เป็นไร

เขาเชื่อว่าฮาร์วีย์รู้ดีว่าพวกเขาจะต้องได้พบกันอีก

เขาคิดว่าฮาร์วีย์พอรู้จักแนวคิดช่วยเขาช่วยเรา...

เขาแน่ใจว่าฮาร์วีย์จะปล่อยให้อดีตเป็นเพียงอดีต

ฮาร์วีย์หัวเราะออกมา

“ลืมไปได้เลย”

“ผมก็คุกเข่าให้คุณแล้วนี่! ต้องการอะไรอีก?!"

อากิกัดฟัน

“การที่คุณตบผมเพียงไม่กี่ครั้งมันไม่มีความหมายอะไรเลยสักนิด! อย่าเอาแต่ได้ไปหน่อยเลย! หากเราต้องเป็นศัตรูกันขึ้นมาจริง ๆ ผมก็ทำอะไรไม่ได้…

“แต่อย่าลืมว่าคุณไม่ได้อยู่เพียงลำพังในโลกนี้! ผมอาจจะแตะต้องคุณไม่ได้ แต่ผมสา