คริสเตียนพ่นควันออกมาอีกครั้ง เขาหรี่ตามองโยอาน่าอย่างมีความหมาย

“ยังไงดีล่ะคุณหนูเมนโดซ่า? คุณตัดสินใจได้แล้วหรือยัง?

“ถ้าคุณยังตัดสินใจไม่ได้ งั้นให้ผมตัดสินใจแทนคุณดีไหม?”

โยอาน่าหัวเราะอย่างเย็นชาอีกครั้ง

“นี่คุณสมองเสื่อมหรือคุณดื่มมากเกินไปหรือเปล่า?

“การที่คุณพูดแค่นี้แปลว่าทุกคนต้องเชื่อคุณงั้นหรือ? ฉันต้องเชื่อฟังคุณเพียงเพราะคุณบอกว่าคุณต้องการลงโทษฉันอย่างนั้นหรือไง?

“คุณคิดว่าเซนต์โฮปเป็นถิ่นของคุณเหรอ?

“คุณโอ้อวดเรื่องตระกูลของคุณมากเกินไป จนคิดว่าคุณเป็นราชาของตระกูลขึ้นมาจริง ๆ งั้นสิ!

“คุณคิดที่จะให้ฉันนอนกับคุณหนึ่งคืนงั้นหรือ? หัดตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาบ้างนะ?”

คริสเตียนหัวเราะออกมา

“มีบางอย่างที่คุณไม่รู้ คุณหนูเมนโดซา ผมอาจไม่ได้เป็นเจ้าของเซนต์โฮป…

“แต่ผมถือหุ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์!

“คำพูดของผมอาจไม่มีความหมายในลาสเวกัส แต่ในเซนต์โฮป ผมคือกฎหมาย!

“จะเป็นการดีที่สุดถ้าคุณยอมทำตามทุกอย่างที่ผมบอกและมาที่นี่!

“ไม่อย่างนั้นแล้ว ผมจะทำให้มือน้องชายของคุณพิการ และแล้วจะให้เขามองดูผมย่ำยีคุณด้วย!

“เพราะคิดว่านั่นคงจะเป็นโชว์ที่ยอดเยี่ยมมากทีเดียว!”

คริสเตีย