เพี๊ยะ!

ฮาร์วีย์เดินไปตบนางพญางู ทำให้เธอกระเด็นไปอีกครั้ง

“ผมตบคุณแล้วเป็นอะไรเหรอ?”

ฮาร์วีย์เหยียบข้อมือของนางพญางูอย่างแรง

แกร๊ก!

เสียงกระดูกหักของเธอดังลั่นไปทั่ว

“คุณคิดว่าผมไม่กล้าตบคุณเพียงเพราะคุณเลี้ยงงูเหรอ?”

แกร๊ก!

“คุณต้องการที่จะทำร้ายภรรยาของผม? อะไรทำให้คุณกล้าอย่างนั้น?”

แกร๊ก!

“ตบน้องภรรยาผมเหรอ? คุณคิดว่าคุณเป็นใคร?"

แกร๊ก!

“คุณไม่ได้่ต้องการแค่จะหักแขนขาของผมเท่านั้น แต่คุณยังต้องการชีวิตของผมด้วย? อะไรทำให้คุณคิดว่าจะได้สิ่งที่ต้องการ?”

ฮาร์วีย์หักกระดูกของนางพญางูทีละชิ้นในทุกคำที่เขาพูด

เมื่อเขาพูดจบ แขนขาของนางพญางูก็หักจนหมด และเธอก็นอนปวกเปียกอยู่กับพื้น ชักกระตุกด้วยความเจ็บปวด

ใบหน้าที่เคร่งขรึมและเย่อหยิ่งในตอนแรกของเธอกลับเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ภายใต้แสงไฟ ทั้งตัวของเธอดูน่ากลัวและน่าสังเวชอย่างยิ่ง

ฝูงชนทั้งหมดตกตะลึง

ผู้ใต้บังคับบัญชาของเธอก็ยิ่งตกตะลึง

พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าฮาร์วีย์จะกล้าสู้กลับ แถมเขายังทำลายแขนขาของนางพญางูทิ้งจนหมด!

นางพญางูเป็นเบี้ยตัวสำคัญที่เจ้าชายฌองส่งมาโดยเฉพาะ เธอเป็นปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สามารถต่อสู้กับคน