สีหน้าของสตีฟ ลีนั้นแย่มาก เขาอุทานอย่างไร้อารมณ์ “ฮาร์วีย์…”

“เรายอมแพ้!”

“ได้โปรดอย่าฆ่าพวกเรา!”

แต่ก่อนที่สตีฟจะทันได้ออกคำสั่ง นักเทควันโดสายดำจากประเทศ J ก็คุกเข่าลงกับพื้นไปหมดแล้ว หลายคนยกมือขึ้นเหนือหัวเป็นสัญญาณว่าพวกเขาไร้เจตนาร้าย

ต่อหน้าอันธพาลที่ได้รับการฝึกมาอย่างดีนับพันคน การยอมรับความพ่ายแพ้อย่างหมดจดคือทางเลือกเพียงอย่างเดียว เมื่อการยอมจำนนขะทำให้มีชีวิตรอด ทำไมพวกเขาจะไม่ทำ?

ฮาร์วีย์ ยอร์กเอียงศีรษะเล็กน้อย

จากนั้นไทสัน วูดส์ก็ออกมาพร้อมกับคนอื่น ๆ อีกสองสามคนเพื่อมัดพวกที่ได้ชื่อว่าเป็นนักเทควันโดสายดำ

มีเพียงสตีฟและเลขาสาวสวยของเขาเท่านั้นที่ยังคงยืนอยู่ท่ามกลางทุกคนจากสตาร์ แชโบลที่แข็งแกร่งและดุดัน

“ฮาร์วีย์ ยอร์ก!”

“คุณกำลังล้ำเส้น!”

“อย่างไรซะ ผมก็ยังคงเป็นลูกชายของตัวแทนลีจากสตาร์ แชโบล ผมเป็นหัวเรือใหญ่เมื่อเทียบกับทุกคนในบริษัท!”

“ผมไม่ใช่คนที่คุณจะเหยียดหยามยังไงก็ได้!”

สตีฟเดือดดาลด้วยความโกรธ เห็นได้ชัดว่าความภาคภูมิใจจากประเทศ J พลุ่งพล่านอยู่ในเส้นเลือดในกาย

น้ำเสียงของฮาร์วีย์เย็นชาราวกับน้ำแข็งในขณะนี้

“คุกเข่าแล้วค่อยพูด”

“ให้ผมคุกเข่