อีธาน ฮันต์เดินกลับไปหาฮาร์วีย์ ยอร์กอย่างสงบแล้วกระซิบว่า “คนพวกนี้ไม่เท่าไหร่หรอกครับ พวกเขาตรงตามมาตรฐานของทหารค่ายศัสตราวุธ”

ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ

“ผมรู้ว่าเราควรปล่อยให้เรย์ได้ทดสอบความแข็งแกร่งของเขา การส่งคุณออกไปมันเกินความจำเป็น”

เรย์ ฮาร์ทรู้สึกอึดอัดใจ เขาไม่ได้เหวี่ยงหมัดมาพักหนึ่งแล้ว ถึงเขาจะไม่แพ้ แต่ก็ต้องยอมรับว่าเทียบกับความเร็วของอีธานไม่ได้

ทั้งสามคุยกันไปพร้อมกับหัวเราะ ราวกับว่าคนที่ถูกสังหารไปไม่ใช่ราชาแห่งอาวุธที่อยู่ภายใต้การบัญชาการของนายท่านลำดับสี่ตระกูลเยตส์ แต่เป็นเพียงคนธรรมดา ๆ บนท้องถนนเท่านั้น

เงียบเป็นเป่าสาก!

ฉากนั้นเงียบราวกับเสียงร่ำไห้ของยาจกทีเดียว

ทุกคนกลั้นหายใจ ไม่แม้แต่จะพ่นอะไรออกจากปาก

ผลลัพธ์นี้เกินความคาดหมายของทุกคน!

นายทหารชั้นสูงทั้งสามคนเป็นสิ่งมีชีวิตอมตะที่ต่อสู้ในสมรภูมิยูโรอเมริกัน!

ว่ากันว่าแม้แต่แชมป์มวยเท็กซัสยังต้องหลีกทางให้ หากเขาเห็นพวกนายทหารชั้นสูงกลุ่มนี้!

ว่ากันว่าราชาแห่งอาวุธทั้งสามคนนี้มีค่าเท่ากับทหารพันคนทีเดียว แถมบางคนยังถูกบันทุกไว้ว่าสามารถสู้กับคนทั้งกองทัพด้วยตัวพวกเขาเอง

แต่แล้วพวกเขากลับถูกสังหาร