หลังจากนั้นไม่นาน รถคันหนึ่งก็มาจอดที่หน้าทางเข้าโรงแรมเวสทิน

ชายวัยกลางคนรูปร่างท้วมลงจากรถด้วยสีหน้าอันเศร้าหมอง

เมื่อซัคเห็นชายคนนั้น เขาก็เปี่ยมช้นไปด้วยความสุข เขารีบรุดไปหาชายคนนั้นทันที

"พ่อ! ในที่สุดพ่อก็มาถึงแล้ว! พ่อต้องช่วยผมทวงคืนความยุติธรรมนะ!”

ริชาร์ดพ่อของซัคนั้นฟุ้งไปด้วยกลิ่นของแอลกอฮอล์อย่างแรง เห็นได้ชัดว่าเขาเพิ่งดื่มมา

เขามองไปที่ซัคแล้วถามว่า “มันเป็นใครล่ะ?! มีคนกล้าดูหมิ่นฉันในบัควู้ดแห่งนี้ได้อย่างไร?!”

ซัคยังคงสงบนิ่ง เขาชี้ไปที่ฮาร์วีย์และกระซิบว่า “คนนั้นแหละพ่อ แต่ตัวตนของเขาดูเหมือนจะไม่ธรรมดาเลยทีเดียว”

"พิเศษเหรอ?"

ริชาร์ดมองสำรวจฮาร์วีย์แล้วเสียงอันสุดแสนจะเย้ยหยันก็ออกมาจากแกของเขา

“ฉันทำงานให้กับรัฐบาลมาหลายปีแล้ว ฉันไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนที่อายุน้อยเท่านี้มาก่อนในรัฐบาล!”

“ไม่ว่าจะมีสถานะสูงเฉียดฟ้าเพียงใด พวกเขาล้วนแล้วเป็นขยะเมื่ออยู่ต่อหน้าเจ้าหน้าที่ของรัฐ!”

ซัคเริ่มระเบิดความกล้าอีกครั้งหลังจากได้ยินคำพูดของพ่อ

ในตอนแรกเขาสันนิษฐานว่าฮาร์วีย์คงเป็นเพียงแค่ผู้มีอำนาจในรัฐบาลบัควู้ด ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่รู้สึกสะทกส