ฮาร์วีย์เมินเฉยต่อทุกคน แต่หันมามองที่เสื้อผ้าของเขาแทน

“ภรรยาของฉันให้เสื้อตัวนี้กับฉัน และฉันชอบมันมาก”

“ตอนนี้ฉันกำลังรู้สึกโกรธ แต่ฉันก็อยากให้โอกาสพวกนาย ไปบอกเอกอัครราชทูตของดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดินให้มาคุกเข่าและขอโทษฉันซะ ถ้าไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ปล่อยให้พวกนายหลุดมือไปจนกว่าความคับแค้นใจของพวกเราจะได้รับการล้างแค้น!”

"อะไรนะ?! เอกอัครราชทูตของดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดิน?!”

คำพูดของเขาทำให้ทุกคนตกใจเป็นอย่างมาก

ทุกคนต่างก็ตกตะลึงกับสิ่งที่พึ่งจะได้ยิน

หลังจากผ่านไปราวสิบวินาที ฝูงชนก็กลับมามีสติสัมปชัญญะอีกครั้ง

“ฮาร์วีย์ นายบ้าหรือเปล่า? นายรู้ไหมว่ามันหมายถึงอะไร?”

“นายต้องการให้เอกอัครราชทูตของดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดินมาคุกเข่าและขอโทษนายอย่างนั้นเหรอ? แล้วนายถึงจะยอมยกโทษ ถูกไหม?”

“หากข่าวนี้ได้แพร่ออกไป จะถือว่ามันเป็นข้อพิพาททางการทูตเลยนะ!”

"แกมันบ้าไปแล้ว! แกนี่มันบ้าจริง ๆ !”

“แล้วแกคู่ควรแล้วหรือยัง?! แกเป็นแค่แมงดาเกาะผู้หญิงกินไปวัน ๆ ! แกไม่มีสิทธิ์นั้นแม้ว่าแกจะได้รับการสนับสนุนจากเจ้าชายยอร์กก็ตาม!”

ซัคและคนอื่น ๆ รู้สึกว่าเรื่องนี้มันช