เหงื่อเย็นไหลอาบหน้าของนายใหญ่เยตส์ ในเวลาแบบนี้เขาไม่รู้ว่าควรจะแสดงท่าทีอย่างไรออกมา

ไพ่ที่เขามีตอนนี้เป็นเรื่องตลกต่อหน้าชายคนนี้

สิ่งที่เขาพูดออกไปทำให้ตัวเองมีแต่อับอายเท่านั้น

ทันทีที่พ่อบ้านที่อยู่ด้านหลังได้ยินว่าจริง ๆ แล้ว ฮาร์วีย์เป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนและเจ้าชายยอร์ก พ่อบ้านก็ส่งเสียงขออ้อนวอนและคุกเข่าลงกับพื้นอย่างคลุ้มคลั่งในทันที

เขาวางแผนลักพาตัวภรรยาของหัวหน้าผู้ฝึกสอน! นี่เป็นความผิดที่เขาไม่สามารถหลบหนีได้

“หัวหน้า…หัวหน้าผู้ฝึกสอน! ผมตาบอดที่มองไม่เห็นความถูกต้อง! ได้โปรดให้โอกาสผมอีกครั้ง ผมจะทำทุกอย่างที่คุณสั่ง และปฏิบัติต่อคุณอย่างดี!”

นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์มีสีหน้าหวาดกลัว เขารู้ขีดจำกัดของตัวเองดี เขายอมแพ้โดยทันทีที่เขารู้ถึงตัวตนของฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์หัวเราะเยาะ

“นายใหญ่เยตส์ คุณเก่งกาจมากที่เอาชนะคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งทุกคนทั่วอเมริกา ทำไมคุณถึงยอมแพ้ง่าย ๆ ล่ะ?”

“ฉันจะให้โอกาสเป็นครั้งสุดท้าย…”

“โอกาสอะไร?”

นายใหญ่เยตส์รู้สึกดีใจ เขาคาดเดาไปต่าง ๆ นา ๆ ในหัวของเขา

ใบหน้าของฮาร์วีย์เต็มไปด้วยการเยาะเย้ยเสียดสี

“ฉันได้ยินมาว่านอกจากศิลปะแห่งกา