นิครีบลุกขึ้นจากพื้น

เขาหน้าซีดและอับอาย เขาหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาและเริ่มกดเบอร์เพื่อโทรออก

“บราเทอร์ฟราย นี่ผมเองนิค!”

“ตอนนี้ผมถูกคนขายของทำร้ายในถนนคนเดิน!”

“ที่นี่เป็นอาณาเขตของคุณ คุณควรมาให้ความยุติธรรมกับผม!”

ท่าทีของทุกคนเปลี่ยนไปหลังจากที่พวกเขาได้ยินชื่อของบราเทอร์ฟราย

หลังจากเวลาผ่านไป ใครบางคนพูดขึ้นอย่างอดไม่ได้ “หัวหน้าครับ บราเทอร์ฟรายที่คุณหมายถึง เป็นไปได้ไหมว่าเขาจะเป็นหัวหน้าใหญ่ของถนนคนเดินแห่งนี้์”

“นายค่อนข้างมีความรู้รอบตัวอยู่นี่ ใช่บราเทอร์ฟรายคนนั้นนั่นแหละ!”

“บราเทอร์ฟรายเป็นหนึ่งในหัวหน้าใหญ่แห่งท้องถนน เขาดูแลควบคุมถนนคนเดินที่นี้!”

“เขาเป็นพี่ใหญ่ของฉัน!”

นิคแสดงใบหน้ามีชัย

ท่าทางของใครหลาย ๆ คนเปลี่ยนไปอย่างมากหลังจากได้ยินประโยคของเขา ในตอนนี้ท่าทางของพ่อค้าแม่ค้าที่อยู่บริเวณนั้นแย่ลงมาก

เจ้าของแผงลอยอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้น “นี่สาวน้อย รีบไปเร็ว!”

“บราเทอร์ฟรายไม่ได้ง่ายขนาดนะ! ใครก็ตามที่ตั้งแผงลอยที่นี่จะต้องจ่ายค่าคุ้มครองให้เขา!”

“ถ้าเธอไม่จ่ายเขา อย่างน้อยเขาก็แค่ทำลายแผงลอยเธอ แต่ถ้าแย่ที่สุดเขาจะทำร้ายเธอ!”

“มากไปกว่านั้นบราเทอร์ฟรา