Nawalan ng masabi si Sebastian. Tinitigan niya ang lalaki sa lupa na paulit-ulit na sinasabi, "Gusto ko ng pamilya. Gusto ko lang ng pamilya. Isang pamilya…"

Naramdaman ni Sebastian ang malaking kirot sa kanyang lalamunan. Ngunit siya ay lalaki, kaya't wala siyang sinabi at niyakap lang ng mahigpit ang kanyang nakababatang kambal na kapatid. Hindi ba siya rin naman nagnanais ng isang pamilya? Mula pagkabata, ang tanging malapit sa kanya ay ang kanyang ina. Sa kanyang paglaki, lubos niyang kailangan ang malapad na balikat ng kanyang ama na masasandalan, ngunit bagama't mahal siya ng kanyang ama at binibigyan siya ng pera, detached din ang kanyang ama sa kanya. Hindi niya ito ipinagtapat kaninuman, ngunit sa katunayan, gustung-gusto rin niyang pumasok sa bakuran ng Residensya Ford noong bata pa siya at makipaglaro sa kanyang mga kapatid at pinsan. Ngunit mula pagkabata hanggang sa kanyang kabataan, hindi kailanman nagkaroon ng pagkakataon si Sebastian na makatapak kahit kalahating hakba