Sa totoo lang, kahit magkano pa ang basong 'yon, hindi ito kayang bilhin ni Eira. Una pa lang, gusto niya lang sanang makapasok nang tahimik, kumuha ng konting pera, at umuwi agad para makabili ng gamot para sa kanyang ina. Sa ganoong paraan, hindi na kailangang magpagod nang sobra ang kanyang kuya. Pero hindi niya inasahang magiging ganito ang takbo ng mga pangyayari. Alam niyang hindi niya puwedeng payagang magsumbong si Brooke sa kanilang tatay. Hindi rin siya puwedeng mapunta sa presinto. Sampung taon na siya at alam niya kung paano ang trato sa mga taong dinadala roon. Pero sa kanyang pananaw, wala siyang ginawang masama. Hindi rin niya sinasadyang mabasag 'yung baso. Habang nag-iisip siya tungkol dito, biglang hinabol ni Eira si Brooke at naabutan niya ito sa may hagdanan.

Nang mga panahong 'yon, hindi na si Eira natatakot. Bigla niyang hinawakan si Brooke at sinabing, "Miss Stevens, promise, hindi ko sinasadya. Totoo, naaksidente lang. Napaso kasi ako, kaya hindi ko nasalo ng